EĞİTİM 20 Haziran 2018
74b OKUNMA     856 PAYLAŞIM

Birkaç Ay Sonra Öleceğini Bilen Profesör Randy Pausch'un Son Dersinin Videosu

ABD'li bilgisayar bilimleri profesörü Randy Pausch, pankreas kanseri yüzünden 2008 yılında, 47 yaşında hayatını kaybetti. Ölmesine kısa bir zaman kala "Son Ders" adında, çocukları için bir miras bıraktı.
University of Virginia

Geçmişte EA Sports, Google, Disneyland gibi projelerde yer alan, 1988 yılından beri Carnegie Mellon Üniversitesi'nde bilgisayar bilimleri profesörü olarak çalışmakta olan Randy Pausch'a Ağustos 2006'da pankreas kanseri teşhisi konur.

Bir süre yoğun kemoterapi tedavisi gören Pausch, artık hastalığının ilerlemesi üzerine eşi ve üç çocuğu ile daha fazla vakit geçirebilmek adına ömrünü biraz daha uzatabilecek tedavilere yönelir.

Bu süreçte de yaşları henüz küçük olan üç çocuğuna bırakabileceği en iyi mirasın bir konuşma olacağını düşünen profesör, bu amaçla bir seminer ve "The Last Lecture" (Son Konuşma) adında bir kitap hazırlar.

25 Temmuz 2008'de, 47 yaşında hayata gözlerini yuman Randy Pausch'un çocuklarına miras olarak bıraktığı o videosu:


Randy Pausch ile ilgili bir Ekşi Sözlük yazarının düşünceleri

ben kendisinden bugüne dek haberdar değildim. bugün de saçma sapan bir sitede normalde izlemeyeceğim birtakım videoların içinde gezinirken the last lecture'in 10 dakikalık bir versiyonunu izledim. tabi ki o 10 dakikayla geçiştiremedim konuyu. konuşmanın orijinali ve daha pek çok video ve röportajı izledim saatlerce. hikayesinin trajikliği ve bu trajediye karşı aldığı tavırdan tabi ki herkes gibi ben de etkilendim. fakat bir yandan da -alanıma girdiği için belki de yaptığı işler- verdiği dersi alan öğrencilerden birisi olmayı istedim. o konuşmayı yaparken orada olmak istedim. carnegie melon'ın 2008 mezunlarından olmak istedim, mezuniyet törenimde randy pausch'u dinlemiş olmak istedim. bugün 25 temmuz 2009, hayatımda ilk defa randy pausch ismine rastladım. bugün, hayatımda ilk defa, hiç tanımadığım birisinin şu an yaşamıyor olmasına bu kadar içten ve bu kadar çok üzüldüm.