tam bir hafta önce rinoplasti ameliyatı oldum

öncelikle şunu belirtmek isterim: bu süreç herkeste çok ama çok farklı ilerliyor. ben kimine göre çok rahat kimine göre ise berbat geçirmiş olabilirim bu süreci. lütfen kimse kimseye “inan bana çok basit bi ameliyat eskisi gibi değil ol bitsin.” tarzı tavsiyelerde bulunmasın. zor olan ameliyat değil ondan sonraki süreç. gerçekten etrafınızda size çok iyi ve sağlam bakacak insanların olması gerekiyor en azından 1 hafta.

1.gün

ameliyata girmeden önce gergindim ama ameliyathaneye indiğimde anestezi uzmanı ile konuşurken gayet rahatlamıştım. zaten 40 saniye sonrası tatlı bir uyku :) ameliyatımın daha gitmeden 4 saat olacağı söylendi, sanırım doktorun genel tarzı buydu. bu arada özel bir hastane/doktor eşliğinde ameliyatımı oldum.

anestezi etkisinden çok çabuk çıktım ve mide bulantısı problemini asla yaşamadım. bence ameliyattaki en büyük sorun 4 saat boyunca o taş gibi masada ve buz gibi ameliyathanede öyle baygın bir şekilde yatmak. çıktığımda popomda inanılmaz bir ağrı hissediyordum ve zangır zangır titreyerek uyandım.

ilk 3-4 saat hiçbir ağrı sızı vs hissetmedim sadece başım dönüyordu ve ağzım inanılmaz kurumuştu susamıştım. mide bulantımın olmaması için 4 saat boyunca hiçbir şey yiyip içemedim. sanırım ben kapalı ameliyat olduğum için yemek yemekte sıkıntı çekmedim en azından mercimek yemeğini birisi eşliğinde yiyebiliyordum. :) her saat başı 15 dakika boyunca gözlere ve alın bölgesine buz baskısı yaptık. işin en zorlu kısmı ise geceydi. hem anestezinin etkisi geçtikçe ağrılarınız başlıyor hem de oturur pozisyonda uyumak imkansız. ilk gün uykusuz bir geceye hazır olun.

2. gün

sizi hemen sabah gelip elinizde bir reçete ile taburcu ediyorlar. bence hiç ilk gece eve gidin diyenlere inanmayın çünkü o burnu ilk defa temizlemek ya da ağrı kesicilerle uğraşmak evde hiç de kolay olmayacak. benim ameliyattan sonra hiçbir morluğum ya da şişliğim yoktu. ikinci günün ortasında çok ufak minik morluklar başladı o da sadece göz kapaklarımda. doktorum 24 saatten sonra artık buz baskını önermediğini söyledi. burnumun içindeki dikişlerim sızlıyordu genelde ama onları da ağrı kesici ile halledebiliyordum. evde uyumak yine de hastaneye göre çok çok daha rahat oldu kendime göre bi çift yastık pozisyonu bulmuştum.

3. gün

normalde bugün için size “en çok morarıp şişeceğiniz gün” diyecekler, haklılar. göz kapaklarım tüm gece ağlamışım gibi şişti ve üstü morarmaya devam etti. yine de yüzümün geri kalanında hiçbir morluk ve şişlik yoktu. ağrılarım ve dikişlerimin sızısı devam ediyordu. bunu söylediğim için üzgünüm ama ilk defa dişlerimi fırçaladım. çünkü ameliyattan sonra dişlerim bile ağrıyordu. ayrıca dudağımı açtığımda burnumda dikişlerim çok sızlıyordu.

4. gün

en rahat uyuduğum gece ve en güzel uyandığım gündü. burnumda tamponların oluşuna ve onlar ile nefes almaya alışmıştım. sanırım benim burun içinde pek kanamam olmadığı için hiçbir zaman kan sızıntım ve aşırı tıkanmam olmadı. zaten ilk günden itibaren serum suyu ile burnumun içini temizliyordum. morluklarım yavaş yavaş geçmeye başlıyor ama şişlik için aynısını diyemeyeceğim.

5. gün

4. gün ile tamamen aynı geçti sadece morluklarım bayağı azaldı :)

6. gün

arkadaşım ziyaretime geldi, onunla saatlerce sohbet edebilecek gücüm vardı. en sert meyveleri bile yiyebildim, genel olarak heyecanlıyım çünkü yarın tamponlarım çıkıyor. tamponlarım çıkınca burayı tekrar editleyeceğim.

ekleme: 7. günümde tamponlarım çıktıktan sonra benim için tüm süreç bitmiş gibiydi. tamponlar çıkarılırken asla bir ağrı acı kanama vs olmadı. çıktığı andan itibaren koku ve tat duyum yeniden geldi. işte o gün gerçekten de “iyi ki ameliyat olmuşum.” dedim çünkü aldığım nefesin tarifi yok. oksijenden ciğeriniz yanıyor desem abartmış olmam :) ilk iş dışarıda güzel bir yemek yemek olmuştu. atel çıktı bantlar yenilendi ama bu sefer daha az dikkat çekici bir bantlama yapıldığı için sosyal hayatıma tekrar devam etmeye başladım.

14. gün

bantlar da çıktı, doktor her şeyin gayet yolunda olduğunu söyledi, genel olarak neyin yasak olup olmadığından konuştuk ve düzenli kontroller ile sürece devam ediyordum.

bugün itibarıyla neredeyse ameliyat olalı 65 gün falan oldu. bu süreçte tabii ki doktorun dediklerine uydum ama birkaç kere de kendi elim ile burnuma darbe yemedim desem yalan olur. bu aydan itibaren havuza ve denize girebiliyorum ki tatile gittim. sadece balıklama atlamak yasak tahmin edersiniz ki. ben süreci çok hızlı geçirdim gerçekten ama herkeste aynı süreci yaşayacak diye bir şey yok. burnumdaki ödem miktarı yok denilecek kadar az. sürekli burnumun şekli değişiyormuş gibi hissediyorum sadece. git gide küçüldüğünden çok eminim ama.

son olarak diyeceğim şudur ki

evet başta o ağrılar, acılar vs bir pişmanlık hissi yaratıyor ama sonradan aynaya ya da bi fotoğrafa baktığın zaman eskisi gibi burnunda bir kusur bulamadığında “iyi ki” diyorsunuz. özellikle nefes kısmını söylemiyorum bile tahmin ediyorsunuzdur. ha bir de sonradan tıkanma yaşayan çok kişi olmuş ama benim burnumda herhangi bir tıkanma da olmadı.

Lazerle Göz Ameliyatı Olanların Güncel Göz Sağlık Durumları Nasıl?