düşük sosyoekonomik hane çocuklarının, orta ve yüksek sosyoekonomik hane çocuklarına göre doğumdan itibaren 3 yaşına kadar çevrelerinden (aile bireyleri, ev dışı sosyal çevre, medya) 30 milyon daha az sözcük duyarak büyümeleri ve bu maruz kalınan sözcük açığının, sosyoekonomik koşullar eşitlenmedikçe, 3 yaş sonrası giderek hiçbir zaman kapanamayacak bir biçimde açılması. "erken felaket" diye nitelendirdikleri...

hatta ve hatta, büyük kitlelerle yapılan çalışmalarda, kültürlerarası değişmeyecek şekilde, düşük sosyoekonomik hane bireylerinin; çocuklarından genellikle cevap beklemeyen, açıklayıcı olmayan, kısa, detaysız ve emir kipi/yönerge odaklı konuştukları, orta ve yüksek sosyoekonomik hane bireylerinin ise; çocuktan cevap/yorum bekleyici, imgelere dayalı, detaylı, ve söylemsel bir yaklaşımla konuşma biçimi geliştirdikleri görülmektedir. 

misal, “sallama onu” veya “elini çek oradan” veya “yapma!” diyen bir anneden çocuğun duyduğu sözcük sayısı, “akvaryumu sallama, düşebilir”, “elini çek oradan, yoksa düşüreceksin”, “yapma; akvaryum düşecek, balıklar ölecek” diyen anneden duyduğu sözcük sayısından hem nicelik olarak daha fazla, hem de nitelik olarak daha zengindir. işte bu da yukarıda söylediğim 30 milyon kelime açığı farkının temel sebebidir.

sözcük neden önemlidir? çünkü sadece erken çocukluk döneminde (0-7 yaş) bir çocuğun duyduğu/öğrendiği sözcük dağarcığı (alıcı kelime haznesi) ve konuştuğu sözcük dağarcığı (ifadesel kelime haznesi), ergenlik ve yetişkinlik hayati boyunca o çocuğun bilişsel düşünme kapasitesini, üst düzey düşünme becerilerini (analiz, sentez, değerlendirme, tartışma, sorgulama), öğrenme performansını ve sosyal vizyonunu dahi etkileyen yegane belirleyici değişkendir. bu yüzdendir ki özellikle 0-7 yaştaki çocuğunuzla nasıl bir konuşma biçimi geliştirdiğiniz, çocuğunuzun ilerleyen yaşlarda bir çok becerisini doğrudan etkileyecektir.