aslında endişe ve kaygı duygularının yoğun olarak yaşanıp insanı anı yaşamaktan alıkoyan, bulanık düşüncelere itildiği durumlarda kullanılan bir yöntem var: 5-4-3-2-1 metodu. bunun özlem anlarında endişemizi azaltmamıza yardımcı olacağını düşünüyorum.

beynimiz andan çıkıp yaşayacağı bir sonraki duyguya odaklanıyor. gülmek, keyfini çıkarmak, eğlenmek yerine beynimizin bir kenarında bu anı özleyeceğim, özleyeceğim sinyalleri yanıyor ve kalbimizi acıtıyor. endişe ve kaygı duymamıza neden oluyor.  işte beynimizi bu duygulardan kaçırıp tekrar ana odaklamak için kullanılan bir yöntem.

peki nasıl? şöyle;

5 nesne tanımla: durun, nefes alın ve etrafınızda gördüğünüz beş nesneyi fark edin. mesela deniz, yemek masası, yemeğim, arkadaşım, yanımızdaki ağaç

4 ses duy: etraftaki duyduğunuz 4 sesi tanımlayın. mesela arka fonda çalan müzik, havlayan köpek, kahkaha sesleri, dalga sesi, arkadaşımın sesi.

3 şey hisset: 3 şeye dokunun veya hissedin. mesela ayakkabının içindeki ayağım, yüzüme vuran rüzgar, elbisemin kumaşı.

2 şeyi kokla: etrafınızdaki kokulara odaklanın. ( yani mümkünse hoş kokulara) mesela parfüm kokum, çiçek kokusu veya yemek kokusu.

1 şeyi tat: ağzınızdaki o anki tadı tanımlayabilir, bir şey içebilir ya da yiyebilirsiniz.

böylece ana yeterince odaklandık. sonra bol bol özleriz zaten, boş verin. bulunduğunuz ana geri hoş geldiniz.

Sosyal Anksiyete Bozukluğu Olan İnsanların Sahte Anı Üretmeye Yatkın Olması