Eski Zamanlarda Dinozorları Bile Yiyen Devasa Bir Timsah Türü: Sarcosuchus Imperator
sarcosuchus imperator... besin zinciri içerisinde dinozorların da bulunduğu düşünülen timsah türüdür. kendisinin national museum of natural history'de sergilenen iskeleti:
modern tuzlu su timsahları günümüzdeki en zorlu yırtıcılardan biridir. en güçlü ısırığa sahip hayvanlar listesinde nil timsahından sonra 3700 psi ile 2. sıradadır. dişileri 3 metre uzunluğa, erkekleri ise 6 metre uzunluğa ulaşır.
PSI: İngiliz tartı sistemindeki birimler kullanılarak oluşturulan basınç ya da gerilim birimi. 1 psi, yaklaşık olarak 6895 N/m²'ye eşittir.
tuzlu su timsahları bu devasa boyutlarına rağmen sarcosuchus imperator ile kıyaslandıklarında sadece bebektir. türün boyutunun 9.5 ila 12 metre arasında değiştiği düşünülür ve tam anlamıyla gerçek bir canavardır.
bu devasa boyutuna rağmen sarcosuchus, yaşamış en büyük timsah türü bile değil
edinburgh üniversitesi paleontoloğu dr. mark young'a göre geç kretase döneminden deinosuchus türü bu tür ile boyut açısından yarışabilir. yine bu dönemde okyanuslarda yaşayan, benzer boyutlarda timsah türlerinin bulunması olasıdır. young'a göre amazon denizi'nde yaşamış olan ve 5 ila 10 milyon yıl önce soyları tükenen timsahlar bu türün en büyük örnekleridir.
sarcosuchus imperator, yaklaşık 113 milyon yıl önce, erken kretase döneminde yaşamıştır. fosilleri genellikle bugün nijer olarak bildiğimiz batı afrika bölgesinde keşfedilmiştir.
oldukça büyük nehir sistemlerinde yaşamışlardır. young, yaşadıkları bölgede büyük beyaz köpekbalığı boyutlarında coelacanth balıklarının bulunduğunu, bölgeyi lurdusaurus, ouranosaurus ve nigersaurus gibi dinozor türleri ile paylaştıklarını belirtiyor.
beslenme ve avlanma alışkanlıkları hakkında dr. young'ın açıklamaları şöyle:
"görünüşe göre diyetlerinde seçici değillerdi. ellerinden geldiğince çok şeyi avlamaya çalışıyor gibi görünüyorlar. maksimum vücut boyutlarına ulaştıklarında muhtemelen her şeyi avlamaya meyilli olacaklardı.
nasıl avlandıkları net değil çünkü bugün yaşayan timsahlardan oldukça farklılar. oldukça uzun ve dar bir damakla dünyaya geliyorlardı. bu, yaşamları boyunca oldukça genişliyordu ve oldukça uzun ve düz bir damak yapısıyla sonuçlanıyordu. bugün yaşayan hiçbir türde buna rastlayamıyoruz.
günümüzde doğrudan akrabası olan türler yok. daha çok ikinci kuşak kuzenler gibi gözüküyor. günümüzdeki timsahlara göre birkaç noktada farklı bir iskelete sahipler. modern timsahlarda bulunan spheroid eklemlere (küre, çukur eklem) sahip değiller. derilerindeki plakalar (osteoderms) bugünkü türlere göre çok daha büyüktü. bu nedenle bugünkü türlere göre çok daha az esneklerdi. damak şekilleri nedeni ile de çok fazla bir ısırma gücüne sahip olmadıklarını düşünüyorum.
avlanma alışkanlıklarının hint gavyali ya da malezya gavyali ile benzer olduğunu düşünüyorum ancak bundan sonrası için fikrimiz yok.
muhtemelen, kafatasları ve damakları hiçbir timsah türüne benzemeyecek şekilde büyüdüğünde kendi doğalarına uygun şekilde davranıyor ve bugünkü timsahların yapamadığı benzersiz işler yapıyorlardı."