küçükken, ilkokul öncesi dönemim olacak, anneme bir kere-gözlemlerimin sınırlılığının da etkisiyle- "anne evlilikte neden hep erkek daha büyük olur?" diye sormuştum (bir kere de "anne prensesler neden hep güzel olur?" diye sorduğumu hatırlıyorum, anlaşılan çocukluğum yanlış genellemeler yaparak geçmiş). ne ise, annem de bana "kadını korusun diye" demişti. doğrusu çok mantıklı gelmişti o an, ama yanlış ve sağlıksız bir cevaptı herhalde bu; erkeklere, evliliğe bakışımı, cinsel roller hakkındaki fikirlerimi çarpıttı belki o yaşta sonsuza dek, belli mi olur.. anekdotal girizgahımın ardından bu konuda çok ilginç bulduğum bir araştırmadan bahsetmek istiyorum:

otuz yedi kültürde yapılan bir araştırmaya göre kadınlar ortalamada kendilerinden 3.42 yaş (üç yıl beş ay gibi oluyor) büyük erkekleri ideal eş olarak görüyorlar. 

kültürden kültüre değişiyor bu; kanadalı bir kadın kendisinden 2 yaşın biraz altında büyük bir erkeği tercih ederken, iranlı hemcinsi 5 yaştan da fazla bir farkı ideal görüyor. 

yine aynı araştırmaya göre otuz yedi farklı kültürden erkekler ortalamada kendilerinden 2.5 yaş küçük bir kadınla evlenme arzusundalar. iskandinav ülkelerinde bu rakam 1-2 gibiyken nijerya ve zambia'da 6,5-7'yi buluyor.

dünyadaki gerçek evliliklere bakılıp ortalaması alındığındaysa yukarıda bahsettiğim bu arzulara, tercihlere paralel bir gidişat görülüyor: tüm evlilerin yaş farklarının ortalaması 2.99, minimum farkın olduğu irlanda'da 2.17, maksimum olduğu yunanistan'da ise 4.92. ama bu rakamlar ilk evlilikler için geçerli, evlilik sayısı arttıkça yaş farkı da artıyor; ikinci evlilikte 5, üçüncü de ise 8 yaş farka varılıyor.

yukarda bahsedilen otuz yedi kültürün içinde türkiye yok maalesef. mikro araştırmalarım var şahsen bu konuda, temsili olmaktan çok uzak örneklem grupları üzerinde, bakalım neler çıkacak. bilemiyorum.