YAŞAM 8 Temmuz 2021
55,6b OKUNMA     534 PAYLAŞIM

Golden Gate Köprüsü'nden Atlayıp Mucize Eseri Ölmeyen Kevin Hines'la Yapılan Röportaj

2000 yılında San Fransisco'daki meşhur Golden Gate Köprüsü'nden atlayarak intihara teşebbüs eden ancak mucizevi şekilde hayatta kalan Amerikalı Kevin Hines, o günden bu yana bambaşka biri ve insanları yaşama bağlamaya çalışan bir aktivist.

2000 yılında san francisco'daki golden gate köprüsünden atlayarak intihar etmiş fakat ölmemiş amerikalıdır kevin hines. mucizevi kurtuluşu sonrasında bir intihar önleme konuşmacısı olmuştur. dünyayı dolaşarak kendi iyileşme hikayesini anlatıyor ve bu şekilde intiharın eşiğinde olan insanlara umut oluyor.

kendisiyle focus dergisinin yaptığı röportajdan çeviri:

neden kendinizi öldürmek istediniz?

hines: çift taraflı sorunlarım vardı ve depresyondaydım. ailemle kavgalıydım, artı olarak kız arkadaşım beni terk etmişti. hepsi üst üste gelmişti. geceleri bana intihar etmemi söyleyen sesler duyuyordum: "çevrendekilere yük olmaktan başka bir şey yapmıyorsun" diyorlardı.

siz de bu seslere itaat ettiniz öyle mi?

hines: evet, süpermarkete gidip kendime tatlı falan aldım, sonra da golden gate köprüsüne gittim. köprünün ortasına kadar yürüdüm ki denize düşeceğimden emin olayım. intihar etmek isteyen biri için çok saçma bi şey tabii.


peki sayın hines, neden köprü?

hines: çünkü oradan atlamanın aşırı dozda hap yutmaktan veya silahtan daha az acı vereceğini düşünüyordum.

atlamak için kendinizi ikna etmeniz gerekti mi?

hines: uzun süre orada durdum ve ağladım. şimdi birisi gelse, benimle ilgilendiğini gösterse atlamam diye düşünüyordum. ve biri geldi de. güneş gözlüklü, alman aksanıyla konuşan genç, güzel bir kadın. kendisinin bir fotoğrafını çekmemi istiyordu elindeki kamerasıyla. göz pınarlarım boşalmıştı, ama resmi çektim. sadece "thank you" dedi ve gitti. ben de üç adım geri çekilip parmaklıkların üstünden kendimi boşluğa bıraktım. zaten parmaklıklar göğüs hizasına kadar falan geliyordu.


atlarken aklınızdan neler geçiyordu?

hines: ayaklarımın köprüden ayrıldığı saniyede hata ettiğimi anladım. "hassiktir, ne yapıyorum lan ben burada" dedim kendime. ölmek istemiyordum. suya çakılana kadarki 67 metrelik mesafe yaklaşık dört saniye sürdü. ayaklarımın üzerine düşebilmek için havada ters döndüm. düşüşüm sanki bir asır sürmüş gibi geliyordu. çakıldığım anki acı inanılmazdı. suyun dibine battım, sürekli daha derine ve daha karanlığa, ta ki her yer karanlık olana kadar. sonra ışığa doğru çıktım.

yüzebildiniz mi?

hines: suyun üstünde kaldım. çakılmanın şiddeti bir sürü omurga kemiğimi kırmıştı. fakat alttan bi hayvanın beni ittiğini fark ettim. "hassiktir" dedim, "çakıldık, ölmedik, şimdi köpekbalığına yem olcaz". meğer hayvan bir deniz aslanıymış, benimle oynamak isterken beni suyun üstünde tutmuş oldu. resmen hayatımı kurtardı. köprüdeki turistlerin çektiği, deniz aslanının beni nasıl suyun üstünde tuttuğunu gösteren resimler var. bir mucize! birkaç dakika sonra da sahil güvenlik gelip beni kurtardı.


golden gate'ten atlayan 2100 kişiden sadece 26'sı hayatta kalmayı başardı. bu intihar sizde nasıl bir değişime yol açtı?

hines: bir futbol takımında oynadığım için kaslı bir yapım var, sanırım benim bu çakılmayı atlatmamı sağlayan kaslarım oldu. aylarca hastanede yattım, sırtımda halihazırda çelik levhalar var. belim hiçbir zaman eskisi gibi olamayacak. bence köprüye intihar engelleme parmaklıkları koyulmalı ve intihar denemelerinin önüne geçilmeli. 25 milyon dolar tutarmış, olsun, iki haftada bir birinin intihar etmesinden daha iyidir. biliyorum ki, eğer parmaklıklar yeterince yüksek olsa ve tırmanmak zorunda kalsam asla atlamazdım. ama bu haliyle çok kolaydı.