kardeşim evdeki teknolojiden sorumlu isimdir. babam bana telefonla ilgili bir şey sorar ben ona artistlik yaparım, ben de kardeşime bilgisayarla ilgili bir şey sorarım sonra o bana artistlik yapar. sonra annem "susun bi be!" diye bağırıp herkese artistlik yapar falan. yazık babam da anca candy crush'a artistlik yapar.

neyse birader böyle bir yetkiye sahip olmasından dolayı evde teknolojiden sorumlu insan olunca yapılacak ufak şımarıklıklar da yapıyor ister istemez. gerçi şımarıklık dediğim de işte internet bağlantısına isim, şifre falan vermek.

başlarda salak salak isimler koyuyordu hatta internet ismine resim konulmasına izin verseler kanlı gül koyardı, o derece. fakat sonraları bu huyundan vazgeçip sadece kendi ismini verdi evin internet bağlantısına ve çaktırmasam da inanılmaz mutluyum ben bundan.

niye mi? kardeşimin adı "umut". benim dandik telefonum da her eve geldiğimde soruyor bana "wlan seçenekleri: 'umut' var bağlan?".
 
her görüşümde yüzümde bir gülümseme oluyor. evet "umut var". her ne kadar uyanalı 12 saat olmuş, tüm enerjin bitmiş olsa da, her ne kadar gün içinde bir sürü moral bozucu şeyler muhatap olmuş olsan da, arkadaşınla, sevgilinle tartışıp canın sıkılsa da, yağmurdan, soğuktan veya güneşten, sıcaktan bunalmış olsan da yorgun argın uzak yollardan gelsen de o kapıdan girince hep görüyorum ki "umut var". o ev varsa umut var, dışarıda her şey ters gitse de o eve girer girmez umut var.

bir internet bağlantısı ismidir bazen hayata dair gülümseten detay. evet lan işte bildiğin internet bağlantısı ismi. kim demiş teknoloji hayattan koparıyor, insani ilişkileri zayıflatıyor diye? hala umut var, bağlanın.

bi şey yok yaaee gözüme modem kaçtı.