Herkesin Zengin Olduğu Ütopik Dünya Düzenine Dair Düşündürücü Bir Yazı
şimdi düşünün, bir sabah uyanmışsınız ve bir anda herkes dolar milyoneri hatta dolar milyarderi olmuş. herkes karun kadar zengin ve para içinde yüzüyor. herkes gibi siz de para içinde yüzüyorsunuz. madem durup dururken bu kadar para sahibi oldum, bari keyfini süreyim diyorsunuz ve alışverişe çıkmak istiyorsunuz. taksi çağırıyorsunuz ama gelmiyor çünkü herkesin milyarder olduğu bir dünyada kim neden 3 kuruş için taksicilik yapsın ki? kendi arabanıza atlıyorsunuz ama arabanızda benzin kalmamış. benzinciye gidiyorsunuz ama benzin yok. herkes zengin olduğu için pompacı da zengin, haliyle o da işi bırakmış. onu bırak petrol kuyularında çalışan işçilerden tankerle o petrolü istasyona getiren adama kadar hepsi işinden istifa etmiş çünkü artık herkes zengin.
mecburen yürüyerek gidiyorsun ama alışveriş yapılacak bir yer de yok çünkü tüm mekanlar kapalı. bari bir yemek yiyeyim diyorsun ama tüm restoranlar kapalı. herkesin zengin olduğu bir ülkede kim neden garsonluk veya aşçılık yapmak istesin ki? markete gidip gıda alayım, bari evde yemek yapayım diyorsun ama market de kapalı. market açık olsaydı bile satacak bir şey bulamazdı zaten çünkü meyve sebze üreten köylüler çoktan işi bıraktılar. herkes zengin sonuçta.
yiyecek bir şey bulamıyorsun. mecburen kendi yiyeceğini yetiştireceksin.
bari tatile gideyim diyorsun ama her yer kapalı çünkü herkesin milyarder olduğu ülkede kim otelde çalışacak? kim havuz temizleyecek? kim yemek ve içki servisi yapacak?
bu arada bakımsızlıktan evin tamir ve bakıma ihtiyacı var ama bakım yapacak kimseyi bulamıyorsun. hastalanınca doktora gideceksin ama hastaneler de kapalı. doktorlar, hemşireler ve hasta bakıcılar bile çalışmayı bırakmış.
birkaç gün sonra evindeki internet, elektrik ve su kesiliyor çünkü altyapı işlerini yapan herkes de istifa etmiş ve hiçbir sistem işlemiyor. sonuçta herkes zengin ve kimse çalışmak istemiyor. yangın olduğunda itfaiye gelmiyor, acil durumlarda polis veya ambulans gelmiyor çünkü kim bu stresli işlerde çalışır ki? bir anda en temel ihtiyaçları bile gerçekleştirmek imkansız hale geliyor.
(bkz: sen ağa ben ağa bu ineği kim sağa)
o sırada uyanığın biri çıkıyor, "madem herkes zengin, herkesin milyar dolarları var, ben kimsenin yapmak istemediği işleri yapıp milletin paralarına konarım" diyor. adam ise fırın açarak başlıyor ve ekmeğin tanesini 1 milyon dolara satıyor. millet mecburen alıyor çünkü başka seçenek yok. böyle böyle çeşitli işletmeler iş hayatına atılıyor ama en ufak ürün veya hizmetin fiyatı milyon dolarlarla ölçülüyor. bir anda eski düzen geri geliyor.
al sana ısınmak için sobada kağıt para yakılan 1920'lerin almanya'sı.
herkesin zengin olduğu bir dünyada aslında kimsenin zengin olmayacağı gerçeği, ufkunuzu açabilir.