hindistan'da yüzyıllardır süren kast sisteminin en alt sınıfı hatta sınıflandırmanın dışında kalan en alt tabaka.sayıları 200 milyonu aştığı söylenen dalitler,hindistan'da en pis işleri yapanlardır.peki nedir bu işler; tuvaletlerin temizlenmesi, ölenlerin gömülme işlemleri, hayvanların bakımları vs. kısacası hintlilerin yapmaktan çekindiği, iğrendiği bütün işleri dalitler yapar. 

onlar dokunulmayacak kadar pis olarak görülürler hatta kelimenin tam anlamıyla insan sınıfına sokulmazlar.çocukları eğitim göremezler, diğer sınıftan biriyle evlenemezler.anayasal olarak bunun kaldırıldığı bir dünyada hala günümüzde bu gelenek, özellikle kırsal kesimlerde şiddetle sürdürülür. diğer sınıftan insanlarla aynı yerlerde dolaşamazlar, onları gündüz göremez insanlar, kimse onlara ekmek veya su vermez, sınırları kesin olarak ayrılır. günümüz de hala bu ayrım devam etmektedir.

istedikleri kuyudan su içemezler, istedikleri tapınaklara gidip ibadet edemezler. bir dalit, hindistan'dan kaçmadıktan sonra asla bu kimliğinden kurtulamaz. genelde meslekleri; deri işçiliği, temizlikçilik, berberlik, balıkçılık, çöpçülük yani kısaca elleriyle kirli işlerle uğraşan her meslek.

bütün bu psikojik şiddet ve ayrımcılık zaman zaman katliamlara da sebebiyet vermiş.  kodiyankulam , gundupatti , ve tirunelveli katliamlarından sonra 2006'da, bir ailenin dört bireyi köy ortasında çırılçıplak soyulup öldürülmüş, kadınlarına tecavüz edilmiş. polis ve üst sınıfın elinde bulunan medya olayları gizlemeye çalışsa da bir yerden patlak vermiş. zaman zaman dalitler protestolara kalkışmış.

kısacası dokunulmazlar adından da anlaşılacağı üzere gerçekten de dokunulmazlar olarak kalmışlar o günden bugüne.