7. yüzyılda, latince ilk eski ingilizce yazımında kullanıldığında, o sesi temsil etmek için bir sembol icat etmek gerekiyordu.

ilk önce ses "uu" ile gösterildi . "v" harfi eski ingilizce'de mevcut olmadığı için "v" olarak yazılmadı.

"uu", 8. yüzyılda bir başka sembolle değiştirildi, runik alfabesinden "wynn" adı verilen bir karakter.

https://en.wikipedia.org/wiki/wynn

11. yüzyılda, eski "uu" formu norman yazarları tarafından "w" olarak yazılan, u'lar arası bağ oluşturulan bir formla tekrar sunuldu ve 13. yüzyıldan itibaren ingilizcede de bu şekilde kullanılmaya başlandı ancak sonraki yıllarda ve hatta matbaaya kadar yer yer "uu" şeklindeki kullanımı devam etti ve ismi "double u" olarak kaldı.