koçum benim dizisinde, koç can önderliğinde ulaşabildiğim verilere göre toplam 16 maça çıkan dümbelek kafalıların, 16 maçın 8 tanesini son saniye basketi yani buzzer beater ile kazanması durumu... ortalama 50'şer dakikadan oluşan, yayınlanan 47 bölümün, 2.350 dakikasının üzerinden kare kare geçmiş olmanın verdiği rahatlıkla, 39-40 saatlik bir taze bilgiyle hazırlamış olduğum ilginç ve tesadüf denemeyecek rastlantılar silsilesi.

normalde, olasılık istatistiğine göre, bir basketbol takımı sezon içerisinde ortalama 80 maç oynayıp bunun sadece 2 veya 3 tanesini son saniye basketiyle kazanıyormuş. koç can ve dümbelek kafalılar, %64 daha düşük maç sayısına rağmen neredeyse üç katı şekilde son saniye basketiyle maç kazanıyorlar. bunu incelemek istedim.

şöyle ki:

1. maç, mağlubiyet: 72-25

sezonun ilk maçını mağlubiyet ile açan takım, yeni bir koç arayışına gidiyor. ve böylelikle koç can dönemi resmi olarak başlamış bulunuyor. burada dikkatimi çeken bir ayrıntı, maçın bitimine neredeyse 4 dakika kala 68 sayı bulan rakip takımın, son 4 dakikada 4 sayı bulmuş olması.

2. maç, galibiyet: 51-48 (1. buzzer)

sezonun ilk maçını 47 sayı farkla yenilen dümbelek kafalılar, koç can'ın takımın başında olduğu ilk maçta, sezonun ikinci maçını son saniye üçlüğü, yani basketbol terimiyle buzzer beater ile kazanıyorlar.

3. maç, skor? mağlubiyet

koç can, takımın galibiyetten sonra rehavete kapıldığını gördüğü için, dönemin il şampiyonu kız basketbol takımıyla maç ayarlıyor ve dümbelek kafalıları hizaya gelmesini sağlıyor. her ne kadar çekirge gökhan ile koç can arasındaki anlaşmazlıklar yaşansa da, sonraki bölümlerde tatlıya bağlanıyor. koç can'ın kalitesini yavaş yavaş hissettirmeye başladığı anlar.

4. maç, galibiyet: 69-67 (2. buzzer)

koç can'ın takımın ilk beş oyuncularına, "soldan kaçıyorlar, sakın kaçırma, siz de iyi savunma yapın tamam mı" şeklindeki kesin talimatlarıyla, şehzade ve dede ikilisiyle yüksek post oyunu oynamaya başlayan ekip, kıran kırana giden maçta, dedenin ters turnikesiyle, sezonun ikinci buzzer beater'ını yani maç kazandıran son saniye basketini buluyorlar.

5. maç, mağlubiyet: 71-42

top elinde olmayan oyunculara "hücum edin, hücum" şeklinde keskin direktifler veren koç can'ın takımı, sezonda 2-1 giderken, tekrar takım oyununu elden bırakmaları sonrasında sezondaki ikinci yenilgilerini 29 sayı farkla almış oluyorlar. koç can'ın ısrarla combo guard takıntısı, şehzade umut'un sürekli kahraman olmaya çalışması ve topu paylaşmamayı reddetmesi de mağlubiyeti getiren ana faktörlerden oldu.

6. maç, galibiyet: 48-46

dümbelek kafalıların, yine dümbelek kafalılık yaptığı maçlardan sadece birisi. 29 farklık yenilgiyi sindiremeyen takım oyuncuları, dışarıdan iyi oynayan bir elemanı takıma getiriyorlar. koç can, durumu anlayınca yok mok olamaz yapamayız edemeyiz dese de sonra ikna oluyor ve hiçbir şey söylemiyor. tüm bu usulsüzlüklere rağmen, senaristler yine dümbelek kafalıların imdatına koşuyor ve bu sefer tersten buzzer beater yani, son saniye savunmasıyla maçı kazanıyorlar.

7. maç, galibiyet: 83-82 (3. buzzer)

takım 2 günlük aradan sonra sezonun en önemli maçlarından birine çıkıyor. bir türlü isteneni veremeyen şehzade umut, son oyunu kendisine çizen koç can'ın yüzünü kara çıkarmıyor ve sezonun üçüncü maç kazandıran son saniye basketiyle takıma sezondaki 4. galibiyeti getiriyor. her ne kadar üçlüğü atarken, ayağı çizgide olsa da hakemler, pozisyon tekrarını izlemeye gerek görmüyorlar.

8. maç, skor? galibiyet

hakikaten de rakibe sahayı dar ettikleri bir dönem geçiren koç can önderliğindeki dümbelek kafalılar, maç oynamadan maç kazanıyorlar. her ne kadar oyuncular, rakip takım korktukları için gelmedi diye bir varsayımda bulunsalar da, belki otobüslerinin tekeri patladı, gelecek maddi imkanları sağlamadı okul, o yüzden bunu tam anlamıyla bilemeyeceğiz. ya da senaristler o an için yazacak buzzer beater hikayesi bulamadı, aman salla gitsin ya next, next şeklinde mantık güderek, galibiyeti direkt dümbelek kafalılara hediye etmek istedi.

9. maç, galibiyet: 58-57 (4. buzzer)

son iki maçtır son saniye basketi ile kazanmayan takım, şehzadenin son saniye üçlüğüyle maçı kazanıyorlar. burada dikkatimi çeken şey, rakip savunma 2 sayı önde olmalarına rağmen, top elinde olan oyuncuya hiçbir şekilde baskı kurmayıp, gömülü savunma yapmayı tercih etti. sanki atacaksan at dercesine. zaten şehzadenin yüz ifadesine bakarsanız, oldukça şaşırdığını görürsünüz. en sonunda ben bunu atayım ya dedi.

10. maç, galibiyet: 59-58 (5. buzzer)

4 maçlık galibiyet serisi ile sahaya çıkan ekip, koç can'ın combo guard ısrarının ekmeğini yemeye başlıyor ve dribble hand offlarla güzel basketler buluyor. dede ve şehzade dışında son saniye basketi olmayan takıma senaristler kıyak geçiyor ve takımın üçüncü skoreri olarak atanan gökhan'ı pota altında buluşturarak peş peşe ikinci, sezonda ise toplam 5. buzzer beaterlerini bularak, galibiyet serisini beşe yükseltiyorlar. takım galibiyeti kutlarken, takıma girmeye çalışarak yeliz'i etkilemeye çalışan, sesi yanık proleter çocuğu cicoz'un annesinin lösemi hastası olduğunu öğreniyoruz.

11. maç, mağlubiyet: 64-52

5 maçlık galibiyet serisi yakalayan takım, sezondaki 4. yenilgisini alıyor. koç can'ın "hadi çocuklar hadi" nidalarına rağmen, pek varlık gösteremeyen ekip, şehzade umut'un oflaya poflaya, istemeye istemeye son hücumda topu bile kullanmadan teslim bayrağını çekiyorlar.

12. maç: galibiyet, 65-63 (6. buzzer)

efsaneler efsanesi, ismet badem'in maç anlatımlarını üstlendiği dönemde, senaristler hemen dümbelek kafalılara kıyak geçelim demişler. sezondaki 6. son saniye basketi ile maç kazandıralım demişler ve dede hakan'ın son saniye basketiyle maçı kazanıyorlar.

13. maç: mağlubiyet, 65-55

tam koç can, deniz öğretmen ile arasını düzeltiyor derken, çıkagelen koçun eski karısı nilgün'ün, sen, ben ve defne hep birlikte olalım barışma teklifiyle, koç can'ın aklını bulandırması sonucu, takımı maça iyi hazırlamayan koç sezondaki 5. yenilgilerini alıyorlar.

14. maç: galibiyet, 65-64 (7. buzzer)

şehzadelerin değiştiği, revize edilmiş ikinci şehzade umut'un arzı endam ettiği bölümlere gelmişken, deplasmana giden dümbelek kafalılar, burada ezeli rakipleri kurtuluş hoca ve takımıyla karşılaşıyorlar. yenilen kişi sakalını kesecek şeklinde bahse giren kurtuluş hoca ve ismet badem, takıma yeni monte edilen kovboy barış'ın son saniye üçlüğüyle sezondaki 7. buzzer beater'ı ile maçı kazanıyorlar ve ismet badem'in sakalını da kurtarıyorlar. ancak, senaristler son saniye üçlüğü ile skor tabelasını aynı kareye alan montaj ekibini ne kadar haşlasa azdır. zira, top kovboy barış'ın elinden çıkıp, potaya girmeden skor değiştiriliyor ve süre bitiyor.

15. maç, galibiyet: 75-74 (8. buzzer)

kovboy barış'ın babasının hasımları tarafından alıkonulduğu haberini alan koç can, takımının başında sahaya çıkamıyor, ancak yeni şehzade umut, takımdaki alfa oyuncu tartışmasını bitirircesine takımın sezondaki 8. son saniye basketi ile maçı kazanmasını sağlayan üçlüğü atıyor. ancak, tahmin ettiğim gibi bundan önceki bölümde montaj ekibindekiler iyi haşlanmış olacak ki, bu sefer atış ve skor tabelası arasındaki senkron sorunu çözülerek, az da olsa senaristlerin dümbelek kafalıları kayırdığı iddialarının önüne geçilmiş. her ne kadar 8 tane son saniye basketiyle maç kazanmış olsalar da.

16. maç, hükmen mağlubiyet

15 bölüm önce geçirdiği kazayı bahane ederek, septum deviasyonunu aradan çıkartan pelin'in ponpon kızların arasına tekrar katılmasıyla moral bulan ekip, sezonun en önemli maçı için deplanmasa gidiyorlar. karşı takımın sert, disiplinli ve oyuncuları sorumlu tutan kadın koçuna, seksist tavırlar gösteren dümbelek kafalılar, rakip takımın koçu oyuncularına kötü davrandığı bahanesiyle maçtan çekildiklerini açıklayarak, hükmen mağlup oluyorlar. burada en çok da koç can'ın sporcu ahlakı üzerinden dem vurması hoşuma gitti. zira hatırlarsanız bu dümbelek kafalılar, 6. maçta maçı kazanabilmek için okullarında okumayan, kayıtlı olmayan başka bir oyuncuyu takım oyuncusuymuş gibi gösterip maçta oynatmışlardı. koç can da, yok ya olmaz böyle şey deyip, galibiyet ve iş elden gidecek diye sesini çıkarmayıp, paşa paşa karşı takımın elenmesine sebep olmuştu. kaldı ki karşı rakibin koçu, oyuncuyu oyundan alıp azarlarken, üç topu da elinden kaçırdın kuş beyinli salak diyor. ee haklı yani, şampiyonluk maçında 3 tane topu elinden kaçırırsan, kafana oyun planı defterini yersin. bir de rakip takımın forma renkleri olan beyaz-turuncuyla alakası olmayan, resmen macaristan bayrağı sallayan 2-3 kişi dikkatimi çekti.

şöyle bir durum var

trt, 47 bölüm yayınlamış, ancak, yemin ederim ve hafızam beni asla yanıltmaz, bu dört göz cicoz'un karpuz tekniğiyle maç kazandırdığı bir maç vardı. bu 47 bölümün içerisinde denk gelmedim. ve normalde 4-5 bölüm normal devam edip, mutlaka arada maç oynadıkları bölüm oluyordu o yok. 15 bölüm falan maç oynamadıkları bir ara var. bu 47 bölümün arasında inanılmaz kopukluklar var. gökhan'ın abisi, pelin'le küs, öteki bölümde kaza geçiriyorlar vesaire. ikinci eylül'ün ve birinci eylül arasında diyalog kopuklukları vesaire var. bu durumda 9 tane maçı buzzer beater yani son saniye basketiyle kazanıyorlar, bir de tersten yani son saniye savunmasıyla maç kazanıyorlar, toplam 10 etti. bu arada 1. şehzade, 2. şehzade ve 1. eylül ve 2. eylül, aynı karakterler olup, sadece oyuncuları değiştirildiği için tarafımdan 1 ve 2 olarak numaralandırılmıştır.

not: bir de dizinin jeneriğindeki çelik gibi bileğiyle derken, oyunculara değil de senaristlere atıfta bulunmuşlar, yeni farkına varıyorum. helal olsun koçum benim, helal olsun sana koçum benim.

arz ederim.

Kesinlikle Şike Kokan Bir Durum: Tsubasa'nın 78 Maçta 131 Gol Atıp 68 Asist Yapması