Mezarlıkların Yanından Geçerken Neden Ürpeririz?
mezarlıktan korkmak saçma bir duygu değil, milyonlarca yıllık evrimsel süreçte atalarımızdan bize miras olarak kalmış bir hayatta kalma stratejisidir. tıpkı ağaçlarda uyudukları için rüyalarında yüksekten düşüp öldüğünü görerek uyanan atalarımızın yükseklik korkusu gibi, etraftaki tehlikeleri diğer vahşi hayvanlar gibi koku ve ses yoluyla algılayamayan ve hayatta kalması görme duyusunu en iyi şekilde kullanabilmesine bağlı atalarımızın ilkel yaşamlarından bize kalmış bir korkudur bu.
sadece mezarlıklardan da korkmaz insanlar. ıssız ormanlardan, iyi ışıklandırılmamış sokaklardan, çevrenizde saklanmanın ve pusu kurmanın kolay olduğu her türlü alandan korkarlar. bundan kırk bin yıl önce tek bir yerleşim yerinin bile bulunmadığı, aslanlardan, kurtlardan, sırtlanlardan, çakallardan korunmak zorunda olduğunuz bir ortamda yaşadığınızı düşünün. eğer bu ortamda siz geceleri sağınızı solunuzu göremediğiniz yerlere gitmekten korkmuyorsanız büyük ihtimalle kurda kuşa yem olur ve neslinizi devam ettiremeden ölmüş olursunuz. bu durum yıllarca devam eder ve korkusuzlar kurda kuşa yem olurken temkinli olanlar hayatta kaldıkları için insan türünün bireylerinin geneli genetik olarak bu korkuyu taşıyan bireylerden oluşur. bunun kadın ya da erkek olmakla ilgisi de yoktur.