bugün paris'in meşhur caddesi şanzelize'nin etrafını süsleyen at kestanesi ağaçları 1615'te fransa'nın ana kraliçesi olan marie de medici'nin isteğiyle osmanlı padişahı 1. ahmed tarafından paris'e hediye olarak istanbul'dan götürülmüştür. götüren kişi busbecque isminde bir fransız elçidir.

o dönemde ve hatta günümüzde de yaygın olarak devam eden at kestanesine yıldırım düşmez inancı yüzünden kraliçe bu ağaçları tercih etmiştir. o dönem avrupa'nın hiçbir ülkesinde bu ağaçlardan bulunmamaktadır ayrıca.

aynı dönemde istanbul'da ise her yer at kestanesi ağaçlarıyla doludur. evliya çelebi'ye göre bir kedi yahut sincap hiç yere ayak basmadan istanbul'un bir ucundan diğer ucuna gidebilir imiş. tabii burada kastedilen istanbul, günümüz sınırlarındaki istanbul değil.

üzerinden 400 yıl geçmesine rağmen paris'in en meşhur caddesi hatta dünyanın en meşhur caddelerinden biri hâlâ daha bu ağaçların varlığını korumakta iken avrupa'ya bu ağaçları hediye eden istanbul'un günümüzdeki hâli ortadadır. çok değil, 60-70 yıl önce yazılmış romanlarımızda istanbul betimlenirken bu ağaçlardan sık sık bahsedilmiştir. istanbul tarihçesine dair ansiklopedilerde en çok bu ağaçların adı geçer. boğaz'ın çevresini kuşatan ormanlardan ve yabanî hayvanlardan bahsedilir.

şimdi bir roman yazsak ve istanbul'u betimlesek, bu yeşilliklerin tutacağı yer en fazla bir cümledir ne yazık ki.

tarihiyle bu kadar övünüp de tarihine bu kadar saygısızlık eden başka bir millet yoktur herhalde.