o yıllarda istanbul'un sağmalcılar semti gecekondulaşmanın en çarpıcı örneklerinden biriydi.
semtteki mimar sinan'dan kalma temiz su kanallarına yanlışlıkla pis su kanallarının bağlanması ve bu suyun çeşmelerden akması sonucu 1890 larda istanbul'da görülen büyük kolera salgınından sonraki en büyük kolera salgını yaşandı . 

alınan önlemlerin çok sıkı tutulması ile salgın sağmalcılar dışına fazla taşmadan önlendi. o kış devamlı şehir suyunu kaynattığımızı çiğ sebze meyve yemediğimizi tüm yemeklerin içine sirke koyduğumuzu hatırlıyorum. bir de okulda bir kişinin karnı ağrıyor diye tüm okul apar topar hastaneye götürülüşümüzü. o zamanki sağlık bakanlığı bu hastalık kolera değildir koleranın hafifidir diyerek "vibrio cholerae eltor" adı ile anmış kolera diyenlere vatan haini muamelesi yapmıştı. buna sebepse ülkeye uluslarası karantina önlemlerinin uygulanması korkusu yaşanmasıydı. neyse korkulan olmadı. salgının verdiği zayiatın sayısını tam hatırlayamadım ama aklımda kaldığına göre elli kişi civarındadır. 

salgının sebebi çarpık kentleşmenin bir sonucu olmasına karşın devrin başbakanı takdir i ilahi olarak yorumlamış salgın geçtikten sonra da sağmalcıların kötü şöhretini silmek için adı bayrampaşa olarak değiştirilmişti. o gün bugündür başımıza milletçe gelen belaları yöneticilerin takdir i ilahi diye geçiştirme alışkanlığında ise değişen bir şey yok.