tokyo'daki bir metro durağında büyük işler çıkaran suşi ustası. aslında, bu şehirdeki restoran zenginliğini göz önüne alınca, çok da şaşırtıcı değil:

"michelin rehberi 2008 yılında yüz yılı aşan geleneğini bozup gözünü asya’ya çevirdi ve tokyo’daki restoranları incelemeye aldı. tam bir gecede tokyo dünyanın en çok michelin yıldızı sahibi şehri oluverdi. karşılaştırma açısından bakarsak, 2016 rehberine göre bugün paris’te toplam 101 restoranın michelin yıldızı bulunmakta. oldukça etkileyici, ama bu sayı tokyo’da tam 217! iki ve üç yıldızlı daha nadir restoranların oranından bahsetmeyelim bile. sukiyabashi jiro honten de ilk değerlendirme yılında üç yıldızını aldı ve bugüne kadar da, bir restorana verilebilecek bu en yüksek övgü seviyesini korudu. peki bir metro durağının köşesindeki bu ufacık restoran bunu nasıl başardı? hele ki suşi gibi minimalist bir yemekle."

mert ozkeskin'in jiro ono ve restoranı hakkında kaleme aldığı yazı mizanplas'ta yayımlanmış:
jiro: imkansız mükemmelliğin peşinde

bir an bile emekli olmayı düşünmediğini söyleyen 91 yaşındaki suşi ustası jiro ono'nun, 3 yıldızlı restoranı.belgeselini izledikten sonra adama hayranlık mı duysam üzülsem mi bilemedim.

- küçük yaşta ailesi tarafından terk edilerek çalışmaya zorlandığı için, 91 yaşında bile emekli olursa dönecek bir evi olmadığını söylüyor.o çocukluk travmasıyla adam mesleğine nasıl tutunduysa artık, küçücük, tuvaletleri dışarıda olan restoranına michelin tarafından 3 yıldız verilmiş.

- yıllardır aynı rutini tekrarlamaktan hiç sıkılmamış ve tatillerden nefret ediyor.

- iki oğlu var... büyük olan babasının yerine geçeceği için hala babası ile beraber çalışıyor. küçük olanın hazır olduğunu anladığı anda kendi restoranını açmasına yardım etmiş.

- iki oğlunu da üniversiteye göndermemiş ve kendi mesleğini yapmaya zorlamış.

- küçük oğlu restoran açtığında ona artık dönecek bir evi olmadığını bu yüzden sıkı çalışması gerektiğini söylemiş.bununla ilgili, şimdilerde ailelerin, çocuklarına ne olursa olsun dönecek bir evleri olduğunun garantisini verdiklerini, bu nedenle çocukların sürekli başarısız olduğunu söylüyor.

- 93 yaşında bir insana göre inanılmaz dinç ve en büyük korkusu restoranından ayrılmak zorunda kalmak.

- bunların dışında inanılmaz sevimli bir adama benziyor.

şu adamın azminin yirmi de biri ben de olsaydı keşke dedim izlerken. uzun ömürler diliyorum kendisine.