2021 yılı itibarıyla ülkedeki hekimler, bir “tabipler göçü”ne mecbur bırakılıyor. nedenleri şöyle:

1. şiddet ve mobbing zirvede

- halkımızın doktor dövme ve sövme özgürlüğünün kısıtlanmaması için harekete geçilmemekte.

- ayrıca mobbing ve şiddet sayesinde hekimlerin çok yüksek sayıda hasta bakması sağlanıyor.

2. malpraktis

yapılan işin sorumluluğu %99 hekimlerde, ekstra ödenen para ise -artık- yok. devlette kazanılan para küba, ödenen tazminatlar ise amerika ayarında

3. mali boyut

- genelde orta/alt seviye ailelerden gelen hekimler eskiden tüm bu zorluklara ilerisi için katlanıyordu artık o iş neredeyse bitti. 

- iyi para kazanacak bir branştaysa ve türkiye'de özelde çalışmaya katlanabilecek biriyse bile 40 yaşından önce sınıf atlatacak paralara çıkması imkansız. 

- mevcut durumda benimle aynı yaşta olan ama 20-22 yaşlarında işe girip para kazanmaya başlayan herhangi bir sağlık çalışanının kazandığı toplam paraya ulaşabilmem enflasyonu hesaba katınca uzman doktor olarak ancak 35 yaş dolaylarında mümkün olacak. 

- memurlar arasında saat başına en az ücreti alan grup hekimler. (özellikle pratisyen ve asistan hekimler)

4. ülkenin genel durumu

- demografinin değişmesi.
- liyakatın tamamen bitmesi.
- ekonomi ve alım gücünün yerin dibine geçmesi.

5. en önemlisi mesleki tatminin bitmesi

- ne maddi ne manevi tatmin kalmayınca motive edecek bir şey de kalmıyor.

bu son sabit ödeme/performans sistemi düzenlemesi sonrası -ben dahil- hekimlerin çoğunun düzelme umudu bitti, iki günde yurt dışına gidiş için olan doktor dayanışma gruplarının üye sayısı hızla artışa geçti.

kusura bakmayın ama dünyanın her yerinde, en fazla 1 yıllık sıkı çalışma ve akreditasyon süreci ardından ortalama/ortalama üstü kazanıp yaşayabilecek birisini asla ülkede tutamazsınız. sonuç: tabipler göçü.

İkili İlişkilerin Enteresan Bir Gerçeği: Doktorların Doktorlarla Evlenmesi