Viktorya Dönemi'nin Kötü Şöhretli Ürkütücü Porselen Bebekleri: Frozen Charlotte
"genç bir kadın olan charlotte, soğuk bir gecede, yeni yıl balosuna katılmak ister. annesi daha kalın giyinmesi için uyarır ve hatta yalvarır. charlotte tüm uyarılara rağmen, güzel elbisesini gösterebilmek için açık bir kızakla seyahat etmekte ısrar eder. kibirli charlotte annesinin sözünü dinlemez ve donarak ölür. hikayeye göre sevgilisi charlie de kısa bir süre sonra üzüntüden ölür ve birlikte tek bir mezara gömülürler."
donmuş charlotte'un kasvetli hikayesi aslında 1840 yılında, genç bir kadının soğuktan öldüğünü anlatan bir haber ile ortaya çıkmış.
bu minik, solgun, porselen kâbuslar.1850'de almanya'da üretilen ve çocukların banyo sırasında oynaması için tasarlanan bebeklerdi. bazıları minik küvetlerin ya da tabutların içinde satılıyordu. ingiltere ve amerika'da popülariteleri artmış ve hatta çocuklar için hoş ya da çok da hoş olmayan sürprizler olarak pastaların içine yerleştirilmişler.
aslında hikayede kolay, anlaşılır bir ders/öğüt var: annenizi dinleyin ve kibirli olmayın.
bazı şarkılar ve şiirler hikayenin popülaritesinin artmasına yardımcı oldu ve kısa sürede amerika'da büyük yankı uyandırdı. yaygın olarak "frozen charlottes" ve erkek olanı da "frozen charlies" olarak adlandırıldı.
aslında bu tamamen tarihsel bir yanlışlıktı. 19. yüzyıl ve 20. yüzyılın başlarında bu porselen bebeklerin "frozen charlottes" olarak adlandırıldığına dair tek bir referans yoktur.
bu bebeklerin, ebeveyn itaatsizliğinin sonuçlarının fiziksel temsilleri olduğu yaygın olarak kabul edilmektedir. viktorya dönemi çocuklarının bu bebeklerin köken hikayesinden haberdar olduklarına ve yine de onlarla oynadıklarına inanılmaktadır. sonuçta, viktorya dönemi kültürünün birçok yönü açıkça ürkütücü ve ölüm takıntılıdır, bu nedenle bu tüyler ürpertici tarihsel anlatı tamamen tuhaf değildir. o dönemde bu bebeklerden bahseden herkes onları "frozen charlottes" olarak değil "penny dolls" olarak adlandırıyordu.
1940'ların ortalarında, reklamlarda, gazetelerde, kitaplarda ve dergilerde "frozen charlotte bebeklerinden" bahsedilmeye başlandı ve kısa sürede viktorya dönemi oyuncaklarına atıfta bulunmanın yaygın bir yolu haline geldi.
bunu takip eden şiir ve şarkı fenomen haline geldi. yas kültünü geride bırakmak istemeyen amerika birleşik devletleri, hikayeye duyulan popüler hastalıklı hayranlıktan faydalandı ve onu kitlesel tüketim için paketledi.
porselen ya da bisque malzemeden yapılan ve genellikle uzuvları eksik olan bu heykelcikler genellikle hayalet gibi beyaza boyanmış ve minimal özelliklere sahipti. 1850 ile 1920 yılları arasında tek başlarına, battaniyeli/örtülü tabutlar içinde ya da hatta mücevher olarak satın alınabiliyorlardı.
o kadar popülerdi ki, erkeklerin yanı sıra siyah versiyonları da yapıldı. yirminci yüzyıla gelindiğinde zavallı charlotte bir tatlıya bile dönüşmüştü. "dondurulmuş charlotte'lar", ladyfingers ve bavyera kremasından yapılan popüler bir tatlı olan charlotte russe'un dondurulmuş versiyonuydu.
bu arada 1843'te maine'de bir gazetede seba smith tarafından yazılmış bir şiir olarak yayınlanan "baloya giden bir ceset" şiiri daha sonra "young charlotte" adında şu şarkıya dönüştü ve tüm kuzey amerika'da favori oldu.