journal of child psychology & psychiatry dergisinde yayınlanan çalışmada, ingiltere ve galler'de 16 aylıktan 13 yaşına kadar tek yumurta ikizi olan veya olmayan ebeveynlerin anket sonuçları karşılaştırıldı.

ikizlerde paylaşılan çevresel faktörler, örneğin evde yenilen yiyecek türleri, sadece erken çocukluk döneminde mühim bulundu. ancak her ikizin kişisel deneyimleri (örneğin farklı arkadaşlara sahip olma) gibi çevresel faktörler, ilerleyen yıllarda daha etkili hale geldi.

yemek seçiciliğinin, belirli tat veya dokulara seçici davranmak ya da yeni yiyecekleri denemekte isteksizlik sebebi ile sınırlı bir yiyecek yelpazesi tercih etme eğilimini ortaya koyduğu tespit edildi.

araştırmanın başyazarı dr. zeynep nas şunları söyledi: “yemek telaşı çocuklar arasında yaygındır ve bu davranış için genellikle kendilerini suçlayan ya da başkaları tarafından suçlanan ebeveynler ve bakıcılar için mühim bir endişe kaynağı olabilir. telaşlı yemek yemenin büyük ölçüde doğuştan geldiğine dair bulgumuzun ebeveynlerin suçlamalarını hafifletmeye yardımcı olabileceğini umuyoruz. bu davranış ebeveynliğin bir sonucu değildir. çalışmamız ayrıca telaşlı yemenin sadece bir 'aşama' olmadığını, kalıcı bir yörünge izleyebileceğini göstermektedir.” ifadelerini kullandı.

kaynakça: journal of child psychology & psychiatry