SANAT 1 Mart 2018
22,4b OKUNMA     797 PAYLAŞIM

Yılan Saçlı Medusa Tablosunun "Taş Kesilmek" Deyiminin Hikayesini Açıklayan İlginç Yönü

"Taş kesilmek" deyimi ilginç bir şekilde mitolojik karakter Medusa'ya ve bunu resmeden Caravaggio'ya uzanıyormuş meğerse.


medusa efsanesi ve ilhamını ondan alan bir caravaggio resmi ve taş kesilmek deyiminin hikayesi ufkunuzu açabilir

caravaggio'nun the head of medusa isimli, ilhamını ünlü yılan saçlı mitolojik karakter medusa'dan alan bir kalkan resmi var.

medusa'yı hatırlatmak gerekirse; üç kız kardeşin en güzeli ve ölümlü olanı. dolayısıyla da en ünlü olanı.

resimlerinde ve tasvirlerinde medusa'yı yılan saçlı çirkin bir kadın olarak görürüz ama medusa çok güzeldi.

efsaneye göre, denizler tanrısı poseidon, medusa'yı görüp aşık oluyor ve athena'nın tapınağına kaçırıp orda medusa'yla zorla birlikte oluyor. kıskanç athena bunun üzerine medusa'nın saçlarını yılana çeviriyor.

diğer söylentiye göre medusa, güzelliği ile athena'yı kızdırır ve meydan okur, mesele poseidon kaynaklı değildir aslında.

bu zamandan sonra da medusa korku salan bir karaktere dönüşür, bakanı bakışlarıyla taşa çeviren yılan başlı canavar medusa!

taş kesilmek deyimi de buradan geliyor denir, korkudan taş kesildiğimizde medusa'ya bir selam çakmış oluyoruz aslında.

daha sonra perseus'a, medusa'yı öldürme görevi verilir ve yine kötü kalpli athena devreye girer ve perseus'a ayna şeklinde kalkanını verir. eğer bunu kullanmaz ise taş kesileceğini, geri geri hareket edip ayna kalkanı medusa'ya tutarak onu alt edebileceğini ve sonra kafasını kesmesi gerektiğini söyler.

ve nitekim plan başarılı olur, medusa'nın kanlarından da çocukları pegasos ve chrysaor doğar.

şimdi caravaggio'nun işine gelelim, the head of medusa


bu eser, ünlü medici ailesi tarafından bir tören kalkanı olarak ısmarlanmış.

caravaggio, medusa yerine kendi yüzünü resmederek efsanenin hakkını vermiş. ve böylece resmi çizerken de medusa'nın ölümcül bakışlarından kurtulabilen tek kişi olmuş.
ne zekice bir kurgu değil mi? kalkanı boyarken bu sayede kendi yansımasına bakmış.

ressam burda yaşam ve ölümün bağlantısını müthiş vermiş. ölümün dehşetini ve yaşamdan kopmanın zorluğunu.

dehşet içindeki gözler, korkuyla açılmış bir ağız, çatık kaşlardaki yenilmenin ifadesi...
ve resim izleyiciye direkt bakmaz, bu yüzden izleyiciye dehşet saçmaz. sadece medusa'nın ölümündeki dehşeti sunar.

1597, uffizi, floransa'da.