Ev-İş Arası Mekik Dokuyan Türk İnsanına Hobi Sahibi Olmak Neden Bu Kadar Zor Geliyor?
pek çok hobi sahibi adamım, ama milletin dediğini zerre bir tarafıma takmıyorum. size de tavsiye ederim. hobinin birinci kuralı kimseyi sallamayacaksın. "35 yaşında adam uçurtma uçuruyor mk.", "o dalış malzemesine o para verilir mi?", "maket ne demek la çocuk musun? koskoca adam oyun oynuyor hala.", "hah şimdi çocuğun oldu artık sen bırak o oynasın." bunları diyeni zerre sallamayacaksınız arkadaşlar. ben hobilerim konusunda bir tek eşimi dinlerim o da bütçemiz ortak olduğu için.
türkiye'nin temel sorunu kültür eksikliğidir
herkes her şeyi bir açlığı tatmin etmek için yapar. para kazandırmıyor mu aman ha sakın dokunma, hele üstüne para mı harcıyorsun sıçtın. hayatı televizyon izlemek olan adama nasıl anlatacaksın ki herifin tavuk çiftliğindeki tavuklardan farkının olmadığını.
gece saat 2 de domuz avında pusuya yattık dersin, deli sikti mi bari, der. ama olup da bu hobilerinden bir şekilde para kazanmaya başlarsan hemen gelir bana para versene, bana içki ısmarlasana diye yakana yapışır. sürekli bir açlık hali.
son dönemde özellikle çin siteleri sayesinde bir sürü şeye ucuza ulaşabilir oldum. ayrıca amazon ve ebay de son derece faydalı. bunun parası var sikelim kafasındaki hobi esnafını hayatımdan çıkarttım. gerçekten hobi esnafı olan adamlardan pahalı da olsa yine alışveriş ediyorum. yani adam bir maket boyasını varsın 50 kuruş pahalı satsın 1 lira fazla satsın tabi online'dan. hatta ara ara ihtiyacım olmasa da alışveriş yapıyorum.
bunun dışında elektronik ile ilgileniyorum son dönemde arduino ve raspberry pi sayesinde çok hoş zaman geçiriyorum. ali express'ten bilimum kartı devreyi 1-2 dolara getiriyorum. sonrası heyecan macera.
kendime ucuz bir motosiklet aldım onun modifikasyonu ile uğraşıyorum şahane de işler ortaya çıkıyor. survivor'dakileri tanımıyorum, haberlerden haberim yok. türk dizilerine dair fikrim yok ama süper işler çıkarıyorum. yani en azından kendime göre. ara ara hobilerimin facebook gruplarının buluşmalarına katılıyorum.
türkiyede hobi sahibi olmak zor değil, bana sorarsanız. ama kolay da değil.
türkiye'de hobi sahibi olmak sancılı bir durumdur
hobilerinden para kazanmak yerine, kazandığı paraları ve bu paraları kazanmak için harcadığı zamanların kalanını hobilerine yatıran bir toplumuz.
türkiye'de cesaretsiz insanlar ve cesaretli insanların üzerine basmayı seven insanlar çoğunluktadır.
hobilerinizi parasızlıktan ya da zamansızlıktan dolayı gerçekleştirememekten şikayetçiyseniz, hobilerinizden para kazanabilecek durumdasınızdır. cesaretli olabilirseniz tabii ki.
şimdi iki ay boyunca sevmediğiniz işinizde çalışın ve yöneticinizden bu iki ay sonunda bir hafta izin isteyin. iki ay boyunca hobilerinizi idame ettirecek kadar para biriktirmeyi de unutmuyoruz. para biriktiremediniz mi? lütfen kredi kullanın. kredi kullanamayacak kadar kötü durumda mısınız? lütfen iki aylık süreyi para biriktirebilecek en kısa zamana kadar uzatınız.
işte izin tarihiniz geldi çattı. hobilerinizi icra etmek için bir haftalık süreniz var.
şimdi dört gün boyunca mesai saatlerinde hobilerinizi icra edin. sıkılmadınız mı?
- sıkıldım. (hemen o şikayet ettiğin işine geri dön) (3 gün de malak gibi yatarsın artık)
+ manyak mısın? (sen okumaya devam edebilirsin)
kalan üç gün boyunca, bu zevkinizden nasıl para kazanabileceğiniz hesap edin. mutalaka bir yol vardır. kitap okumak sizin hobiniz mi? elbet kitap okuyarak bile para kazanılabilecek yerler vardır. denersiniz hiç olmadı?
hiç inandırıcı değil değil mi? siktir edin, türkiye'de ne hobisi amına koyayım?
oldu bittici kültürün hakim olduğu, ince işlere gereken değerin verilmediği bir ülkede bulabildiğiniz malzemenin pahalılığından veya bulamadığınızın yokluğundan yakınmaktır
antika ustura restorasyonu ve koleksiyonu, aftershave yapımı, evde bira ve şarap yapımı, warhammer 40k minyatürleri ve yemek yapmak gibi 3-5 tane hobim var. genelin aksine vakit benim için sorun değil, 3-4 ay süren kontratın üzerine eve geldiğim zaman 1-2 ay boş vaktim oluyor. sorun yurt dışındaki bir insan gibi internete girip tek tıkla dilediğiniz marka dilediğiniz model ürünün kapınıza gelmemesi. yurt içinden alayım derseniz ya istediğiniz marka model yoktur ya yurt dışına oranla misliyle pahalıdır yada hangi ürün olursa olsun parası neyse vericem yeterki bu ürün için gümrükle uğraşmıyım dersiniz fakat o ürünün hiçbir muadili ülkemizde yoktur.
hobi sahiplerinin spesifik sorunlarını uzun uzun anlatmaya gerek yok zaten uğraşan adam biliyor bunları. olayın halk gözüyle ne olduğu sorunu var
çoğu kişinin genel, bilindik hobilerin dışına çıkıldığı zaman tepkisi "sen bunu yapıyorsunda niye yapıyorsun sanki bir işe yarayacak" boyutunda oluyor. bunu da çok yadırgamıyorum aslında. herhalde göçebe kültürünün etkisiyle işe yaramaz şeyler komple gereksiz yük sayıldığından kültürümüzde pek yer edememiş. birde tabii uzun yıllardır fakirlikle mücadele eden kitlenin böyle hobileri gereksiz görmesi var. onlar da haklı, adam evine ekmek götüremiyor sen ona hobi anlatıyorsun.
elin avrupalısı veya amerikalısı maaşının temel ihtiyaçlarına ayırdığı kısmından artan ve kendine ayırdığı bölümüyle hayat standartlarından hiç feragat etmeden kendisine hobi odası kuruyor, bu iş için gerekli malzemelerini alıyor, aynı hobiye sahip başka kişilerle tanışıyor hatta bazen bu tanışıklıklar büyüyüp derneklere veya şirketlere evriliyor. ülkemiz için standart bir insan ise zaten temel ihtiyaçlarını giderdiği zaman elinde para kalmıyor, kalan grupsa sayıca az olduğundan hobicilik ilerleyemiyor.
hobiciliğin böyle bezdiren kötü yanları olduğu gibi iyi yanları da var
sizle aynı zevki paylaşan küçük gruplarla tanışırsınız, bu gruptaki insanlar genelde belli bir eğitim ve medeniyet seviyesinde olduklarından dolayı o ufak grupta genelde kavga, gürültü olmaz sadece birbirine yardım etmek isteyen ve bilgi paylaşımı yapmak isteyen bunu da aynı zevki paylaştığı insanlarla keyifli bir sohbet içinde yapmak isteyen insanlar olur. şu entryi girerken farkettim; bir ülkedeki hobiciliğin seviyesi ile o ülkedeki insanların medeniyet ve refah seviyesi paralel olabilir.
Mecidiyeköy Trafiği Yerine Hollanda'da Bisikletle İşe Gitmeyi Seçen Birinin İmrendiren Hayatı
