Harry Potter'ın Karakterini Özetleyen Ancak Filmlerde Yer Almayan İki İnce Sahne
harry'nin karakteri açısından, filmlerde olmayıp kitapta yer alan bence iki mükemmel sahne var
iki olay da yedinci kitapta. birincisi remus lupin ile grimmauld meydanında, sirius'un eski evinde olan kavga ve ikinci olay ise ravenclaw binasında carrow kardeşlerden prof. mcgonagall'ı kurtarma sahnesidir.
ilkinde lupin altın üçlüyü bulur ve maceralarında yardımcı olabileceğini söyler. ron ve hermione bu duruma sevinirken harry çok şaşırır ve tonks hamile değil mi çocuğun ne olacak diye sorar, lupin hafif delirerek çocuğa kurtadamlığını geçirebileceğini söyler. bu durumda harry "bana ruh emicilerle savaşmayı öğreten adam bir korkakmış" der. lupin sinirlenip harry'ye küçük bir büyü yapıp gider. burada ron ve hermione şaşırırken harry "anneler ve babalar çocuklarını bırakmamalılar" der. kendi travması burada çok güçlü bir şekilde ortaya çıkar.
ikinci olayda ise diadem'i ravenclaw ortak salonunda ararken carrow kardeşlerden biri prof. mcgonagall'a sevin devrin geçti diyerek tükürür. bunu sindiremeyen harry pelerinini çıkararak ölüm yiyene cruciatus (işkence) affedilmez lanetini yapar. sonrada "bellatrix'in ne demek istediğini anlıyorum, gerçekten kast etmen gerek" der. (5. kitaptaki sirius'un ölümünden sonra bellattrix'e yaptığı crucio laneti işe yaramamış ve bella "senden affedilmez lanet çıkmaz potter, gerçekten kast etmen gerek" demişti.) daha sonrasında profesör'ün teşekkürü ve harry'nin gerçekçi tepkileri bence arada kalmış ama seriye dair güzel enstantanelerdir. harry'yi böyle sevdik.