Hiç Çocuk Sahibi Olmayan İnsanlar, Çocuklulara Göre Daha mı Mutsuz Oluyor?
çocuk sahibi olup olmamayla çiftlerin mutluluk seviyesi arasındaki ilişki konusu akademik ortamlar dahil olmak üzere çeşitli ortamlarda çok uzun zamandır tartışılan bir konu. yıllar boyunca isteyerek veya istemeyerek çocuk sahibi olmadan yaşlanan insanların daha mutsuz ve yalnız olduğu iddia edilmiş ama akademik çalışmalar bunu desteklemiyor.
kendisi de bir akademisyen olan ve çocuk yapmamayı tercih eden amy blockstone'un "childfree by choice" kitabında özetlenen bazı akademik çalışmalar bu konuya ışık tutacak cinsten. örneğin çocuk yapma konusunda yapılan argümanların en güçlüsü "eğer çocuk sahibi olmazsan yaşlandığında yalnız kalırsın ve pişman olursun" şeklinde. 60 yaşının üzerindeki insanlar üzerinde yapılan bir araştırmada çocuk sahibi olmayan yaşlıların hiçbir pişmanlık duymadığı, hayatlarından gayet memnun olduğu, yalnızlık çekmediği, zamanında çocukları yüzünden sosyal yaşantıdan geri kalmadıkları için çocuk sahibi ailelere göre daha çok arkadaşları ve daha geniş çevreleri olduğu, ayrıca çocuk sahibi ailelere göre daha çok para biriktirdikleri için daha rahat şartlarda emekli oldukları gözlemlenmiş.
yine aynı kitapta geçen bir başka araştırmada çocuklu ve çocuksuz evli çiftler karşılaştırılıyor. çocuklu çiftlerin daha az seks yaptığı, beraber daha az vakit geçirdikleri, sosyal ve kültürel aktivitelere daha az vakit ayırdığı, genel olarak daha mutsuz ve memnuniyetsiz olduğu, çocuksuz çiftlerin genel olarak hayattan daha çok zevk aldığı ve depresyon risklerinin yarı yarıya daha az olduğu ortaya çıkmış. ayrıca çocuksuz çiftlerin daha çok seyahat ettiği, daha çok yer görebildiği, daha çok hatıra biriktirdiği, daha çok egzersiz yaptığı, kendine daha iyi baktığı ve daha az hastalandığı ortaya çıkmış.
çocuklar binbir türlü endişeyle gelirler. daha anne hamiyleyken "çocuk doğacak mı doğmayacak mı" korkusu var. sonra "sağlıklı doğacak mı" endişesi var. sonra "sağlığı bozulacak mı" endişesi var. sonra "davranış bozuklukları olacak mı" endişesi var. sonra kardeş gelecekse "kardeşiyle geçinebilecek mi" endişesi var. sonra çocuğun güvenliğini sağlama endişesi var. insanlar çocuk sahibi olunca bir anda hayatlarındaki endişeler katlanarak artıyor. bir araştırmada çocuk sahibi olan çiftlerle olmayanlar karşılaştırılmış. çocuk sahibi olan çiftlerin mutluluk seviyesi çocuk doğduğunda artıyor ve öne geçiyor ama 1 sene sonra serbest düşüşe geçiyor. sonra her sene giderek azalıyor. çocuksuz çiftlerin mutluluğu yıldan yıla genelde sabit kalıyor. çocuk 18 yaşına bastığında aynı yaşta olan çocuksuz çiftler çocuklu çiftlere göre çok daha mutlu ve hayattan çok daha memnunlar.
bir başka araştırmada çocuk sayısıyla mutluluk arasında da bir ilişki bulunmuş. çocuksuz çiftler en mutluyken onlardan sonra tek çocuklu çiftler, daha sonra çift çocuklu çiftler geliyor. üç çocuktan sonra mutluluk oranı ekspansiyonel olarak düşüşe geçiyor. 20 yıldan fazla süren uzun vadeli araştırmalarda yapılan her çocuğun çiftlerin mutluluk oranını %5-10 civarında azalttığı tespit edilmiş. uzun vadede çocuk yapmayanların pişman olduğu veya yaslanınca yalnızlık çektiği çok nadir olarak gözlemlenmiş. aksine çok çocuk yapan çiftlerin en büyük pişmanlığı buymuş.
araştırmalara göre yaşlılıkta en mutsuz ve pişman olan kesim çok çocuk yapıp tüm ömrünü "yaşlanınca onlar bize bakacak" diye çocuklarına adayıp yaşlandığında da çocukların kendilerine bakmadığını gören kesimmiş. çocuk sahibi olmayanlar zaten böyle bir beklenti içine girmedikleri için yaşlanınca ne yapacaklarını daha iyi planlıyorlar ve yine çocukları olmadığı için ömürleri boyunca daha iyi para biriktirip emekliliklerini daha iyi şekilde geçirebiliyorlarken çocuk sahibi olan çiftler genelde bu konuda hayal kırıklığı yaşıyormuş.
kısaca çocuk sahibi olmayan çiftler hem gençken, hem orta yaştayken hem de yaşlandığında çocuk sahibi olmayanlara göre daha mutlu, az çocuk sahibi olanlar çok çocuk sahibi olanlara göre daha mutlu ve daha da önemlisi çocuk sahibi olmamayı seçen insanlar yaygın kanının aksine yaşlanınca yalnızlık veya mutsuzluk çekmiyorlar.
eğer en büyük endişeniz yaşlanınca yalnız kalmaksa sırf bu endişeyi gidermek için çocuk yapmak çok saçma bir fikir gibi gözüküyor çünkü bu şekilde çocuk yapanların önemli bir kısmının ömür boyu mutsuzluk yaşadığı tespit edilmiş.
Çocuğunun Hayatını Tamamen Cehenneme Çeviren Ebeveyn Türü: Toksik Anne-Babalar
