İnsana Durduk Yere Kafayı Yedirten Bir Durum: Kediyi Evin İçinde Kaybetmek

Genellikle kolay bir şekilde ortaya çıksalar da bu durum zaman zaman sinir bozucu olabiliyor.
İnsana Durduk Yere Kafayı Yedirten Bir Durum: Kediyi Evin İçinde Kaybetmek
iStock.com

eğer saklandığı yerde ses çıkarıyorsa o kedi acemidir. biraz eğlendikten sonra gidin ve kediyi bulun.

eğer sadece siz yokken ses çıkarıyorsa uzmandır. kaçın ve evden kurtulun.

eğer hiç ses çıkarmıyorsa o kedi bordo berelidir. merak etmeyin, o sizi bulur.

sık sık yaşadığımız durum. neyse ki buzdolabının kapısını açar açmaz bizim evlat girdiği delikten çıkıp göbeğini sürüye sürüye yanımızda bitiyor.

tatile çıkarken eve gelip bizimkine refakat edecek arkadaşa konuyla alakalı bir not bırakmayı da ihmal etmedik:


zilin önemi burda devreye giriyor, 

gerçi gözlük de önemli, bir gün hayvan kayboldu vay lele vay lele diye yakınıyorum sen git masanın üstünde uzan beni izle. hayır o kadar ses gürültü de yapıyorum insan bi selektör yapar, bir korna bi ses, yok.

iStock.com


bir de benden ötürü olmayan sebeplerle kaybolabiliyor hayvan, mesela mobilyaların altında orasında burasında mobilyayı yapanın bile bilmediği boşluklar olabiliyor, oralara da giriyorlar, anlamıyorum radyo frekansı yollayıp boş yerleri mi algılıyor nasıl buluyor orayı. mesela benimki masamın öyle bir boşluğunu bulmuş, girmiş, sonra masayı yavaş yavaş çekeyim dedim orası burası incinmesin diye, benim çektiğimi görmedi, 'oloooommm allah var lan!' deyip garip gurup hareketler yapıp çıktı ordan, o gün bugündür de masadan itina ile çekiniyor.

ben dün eve girerken dışarıdan bunu gördüm aga.


hayır bi de benim kedi sağır, çağırsan da gelmiyor. dışarıdan bunu görmesem ara dur, tuvalet vasitasının içine girmek ne amk?

bir de yatağa yatınca uyuduğu zaman gözleri de görünmediği için zaten kayboluyor. ekiki.

bir defasında başıma geldiğinde aramaktan kafayı kırıp, artık en son dışarı çıkıp kaybolduğuna kanaat getirdikten saatler sonra, kullanılmayan duşakabinin içinde sfenks pozisyonunda oturup duvara bakarken yakaladığım kedimin bana yaşattığı olay. kedi bildiğin duşakabinde oturmuş duvara bakıyor, saatlerce bağırmışım evin içinde ama sikinde değil.

ulan evde arıyorum kedi yok, başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor, çok üzülüyorum, hala yarı ağlamaklıyken duşakabini açıyorum, paşamın kafasını çevirip bana attığı bakış "ne var amk".

(bkz: kedilerin tövbe ya rabbi bakışı)

şu şekilde husule gelebilir. işbu fotoda kedi, evin zilinin çalmasından panikleyerek kendini güvenceye almış olup, 30 dakikalık arama sonucu bulunmuştur.


ya da daha ilginci, toplanmış yatağın içine, nevresimleri hiç bozmadan ve tombişliğine rağmen hiç tümsek yapmadan girip, yerleşebilir. deli divane olur arar tarar bulamaz, umudunuzu kaybetmiş ve "bari ölüsünü bulsaydım" diye ağlamaya başlamışken, "miii" şeklinde çıkar gelir ordan. sarılırsınız koca serseme, ciğerinize sokmak istersiniz.

hic tecrubesi olmayanlari endiselendiren durum. gercek bir kopek insani olarak daha once hayatimda hic kedi bakmamistim. bu yaz toplamda 1,5 ay iki farkli zamanda biri bebek biri yetiskin iki farkli kedi baktim. ıkisi de ayni arkadasimin kedisiydi. arkadasim gitmeden evde kaybolabileceklerini soylememisti, belki bir yerlere girerler falan dedi. buyukle sorun yasamadim ama kucuk gercek bir sayko cikti. zaten el kadar evin icinde bakmadigim yer kalmadi hic bir yerde yok. hala nereye saklandigini da kesfedebilmis degilim, zira her yere bakmistim. ınsan bir noktadan sonra korkuyor. benim gibi deneyimsizlerin daha dikkatli olmasi gerek.

ıste o en tatlı sayko