Kocasının İntikamı İçin Tank Satın Alan Kadın: Mariya Oktyabrskaya

kırım’da doğan maria, süvari okulunda eğitim gören ilya ryadnenko ile tanıştı ve 1925 yılında evlendiler. yeni evliler, ekim devrimi’ne ithafen soyadlarını değiştirdiler ilya ve maria oktyabrskaya oldular.

ilya okuldan mezun olduktan sonra, maria klasik bir subay eşi oldu. ukrayna’da oradan oraya taşınan düzensiz bir hayat sürdüler. maria, bir sovyet subayının eşi olmaktan büyük gurur duyuyordu; "askerle evlenen, orduya da hizmet eder.” diyordu. ii. dünya savaşı sırasında nazi almanyası’na karşı doğu cephesi’nde savaşıyorlardı. askeri garnizonlarda maria boş durmadı. araba kullanmayı öğrendi, hemşirelik okuluna gitti ve makineli tüfek kullanımını öğrendi.

bir gün tüm kadınların korktuğu resmi mektubu aldı: “eşiniz, alay komiseri ilya oktyabrsky, 9 ağustos 1941'de ukrayna'daki bir çatışmada kahramanca şehit düşmüştür.” aşkını kaybeden maria yıkıldı ve depresyona girdi. askerlik şubesine giderek cepheye gönderilmesini istedi. ancak talebi birkaç kez reddedildi. askeri yetkililer, yaşını (36) ve hastalığını gerekçe göstererek onu uygun bulmadı.

ancak maria pes etmedi. ülkesinde savunma için para toplanırken, maria kendi tankını almak için birikim yapmaya karar verdi. her şeyini sattı, ailesinden para aldı ve bankaya yatırdı. kremlin’e – doğrudan stalin’e – bir telgraf gönderdi. tank almak için para topladığını bildirdi. ayrıca bu tankın sürücüsü olarak cepheye gönderilmesini talep etti. tüm gerekli becerilere sahip olduğunu da ekledi. maria, talebine cevap alacağına inanan tek kişiydi. ve gerçekten de cevap geldi. stalin teşekkür etti ve isteğinin yerine getirileceğine söz verdi.

3 mayıs 1943’te maria oktyabrskaya, omsk tank okulu’na kaydoldu ve ülkenin ilk kadın tank sürücüsü oldu. 1943 sonbaharında onbaşı maria ve ekibine verilen yepyeni t-34’ün iki yanına “savaşçı sevgili” yazıldı. başta askerler şaşkındı; çünkü bu tamamen erkeklere ait bir pozisyona bir kadın gelmişti. hikâyesi biliniyordu ve kimse “burada yeri yok” demeye cesaret edemedi. ancak çoğu onun bu görevin yükünü kaldırıp kaldıramayacağından şüphe etti.

21 ekim 1943’te smolensk şehrinde makineli tüfek yuvalarını ve topları yok etti. tankı hasar alınca yoğun ateş altında dışarı çıkarak onarım yaptı. emirlere uymamış olsa da çavuşluğa terfi etti. artık kimse onun propaganda için seçilmiş biri olduğunu düşünmüyordu

kasım’da belarus’ta “savaşçı sevgili” düşman hatlarını yardı, bir topu ve yaklaşık 50 alman askerini ve subayını yok etti. kız kardeşine yolladığı mektupta “ateşle vaftiz edildim. faşistleri ezdim. öyle öfkeliyim ki bazen nefes alamıyorum.” diye yazmıştı.

17 ocak 1944’te belarus’ta bir gece saldırısına katıldı. siperleri ve makineli tüfek yuvalarını yok etti, hatta bir alman kendinden tahrikli topunu imha etti. ancak tank yine vuruldu. maria onarım için dışarı çıktığında kafasına şarapnel isabet etti ve bayıldı. sahra hastanesinde ameliyat oldu, ardından smolensk’teki cephe hastanesine gönderildi.

ancak durumu kötüleşti. gözünü delen şarapnel beyin dokusuna da zarar vermişti. moskova’ya sevk edilmesine karar verildi ama durumu taşınmaya uygun değildi ve bilinci giderek azalıyordu. genç tankçılar ona “anne” diye hitap ederdi. alaydan binbaşı topok, onu ziyaret ederek “oğullarının” yazdığı bir mektubu getirdi. ona iyilikler diliyor ve intikam sözü veriyorlardı. hikayesini bilen güçlü adamlar ellerini sıkarak dua eder gibi tekrarlıyordu: “lütfen ölme!”

doktorlar ellerinden geleni yaptı ama mucizelere vakit yoktu. 15 mart 1944 sabahında maria oktyabrskaya hayatını kaybetti. 2 ağustos 1944’te sovyetler birliği kahramanı ilan edildi maria.

maria’nın satın aldığı tank almanlar tarafından bir çatışmada yok edildi. genç tankçılar, kaybettikleri “anneleri” anısına yeni tanklarına “savaşçı sevgili” adını verdiler. bu tank, minsk savaşı'ndan sonra hurdaya ayrıldı ama mürettebat başka bir tank alıp aynı ismi verdi. bu gelenek böylece sürdü. “savaşçı sevgili” adını taşıyan dördüncü tank, savaşın sona erdiği almanya königsberg’e ulaştı. eski sovyet şehirlerinde maria oktyabrskaya’nın adını taşıyan birçok sokak vardır ve son savaştığı yerde adına bir anıt dikilmiştir.