Küçük Bir Amazon Kabilesinde Uğruna Ayahuasca Seramonisi Yapılan Birinin Gözünden O Muhteşem Deneyim
yaklaşık 2 haftadır peru nun amazon bölgesindeyim ve bulunduğum yere kara ulaşımı yok. lima dan uçak ile veya en yakın kara ulaşımı olan şehirden 5 günlük bir bot yolculuğu ile ulaşılabilecek bir şehirdeydim. ardından amazon nehrinin kenarında maymun adasında bir süre çalıştıktan sonra ormanın daha da derinliklerinde kendi yaptıkları sadece çatısı olan barakalarda yaşayan 80 haneli bir amazon kabilesiyle beraberdim.
bulunduğum koyun samanı 60 li yaşlarda gözleri iyi görmeyen ve yaklaşık 20 yıl amazonda tek başına yaşamış bir saman. yaşadığı klübede bir adet sandalye bir adet masa ve bir tane hamak var. evindeki toplam eşya sayısı 3.
ayahuasca seramonisi yapmak istediğimi söyledikten sonra hazırlıklara başladık ve seramoniden bir gün önce kendi yapmış olduğu kano ile amazon nehrinde balık tutmaya çıktık, 1 gün önce sadece o bölgede yetişen veya bulunan tarım ürünlerini yemem gerektiğini söyledi, sabah kahvaltıda ormandan topladığı bir kaç bitkinin çayı içip bir kaç amazon meyvesi yedikten sonra bir kaç saati balık tutarak geçirdik ve öğlen yemeğinde tuttuğumuz balık ve kendi bahçesinde yetiştirdiği pirinçleri yedim, öğleden sonra 1 bardak bitki çayı ve akşam sadece pirinç yedim. tuz, şeker, yağ, kahve, alkol gibi herhangi bir şekilde direkt doğadan olmayan hiç bir madde tüketmeme izin vermedi. köyde elektrik yok. akşam hava karadıktan sonra erkende klübedeki hamakta uykuya daldım kendisi de yerde tahtanın üzerinde uyudu.
seramoniyi yapacağımız günün sabahı saat 3 te kano ile yolu koyulduk ve amazon nehrinde ilerlemeye başladık. göz gözü görmeyecek kadar karanlık bir havada zaten çok az gören gözleri ile kanoya ilerlerken lambayı açmamı isteyip istemediğini sordum. "gözlerim görmese de kulaklarım duyuyor" diyerek reddetti. biraz tedirginlik olmadım desem yalan olur doğrusu.
ayahuascayı toplayacağımız bölgeye vardığımızda hala doğmamıştı. amazonun içinde karanlıkta ilerlemek su ana kadar geçirdiğim en tedirgin anlardan biriydi.
amazondaki en tehlikeli canlı sivrisinekler. onlardan korunmanıza imkan yok herhangi bir sinek ilacı vs etki etmiyor ve bilinen ve bilinmeyen onlarca hastalık taşıyorlar, kot pantalondan dahi sokabiliyorlar yani kat kat giyinmek de çözüm değil. saman ise neredeyse tamamen çıplaktı diyebilirim. ormanda ilerlerken ara ara durup ormanı dinliyor ve nereye gitmemiz gerektiğini söylüyor. herhangi bir yürüyüş yolu vs yok her attığımız adıma dikkat etmemiz gerekiyor.
yürürken biraz kendisinden bahsetti 20 yıl amazonda tek yaşadıktan sonra köye dönüyor ve kendine yerel dillerinden bir isim takıyor., ispanyolca çok bilmiyor ama anlaşabileceğimiz kadar konuşuyor, amazondaki yerel kabile dillerinden çoğunu konuşabiliyordu jorge. kendine taktiği ismin karşılığı "bilgelik ormanı" ve köyde herkes onu bu adla çağırıyor.
ayahuascayı taze toplamamız gerektiğini ve bitkinin ruhunun benim için iyi olup olmadığını anlamamız için beni de götürdü ve "ilk karşımıza çıkacak ayahuasca senin ruhunun çağırdığı olacaktır" dedi bana. yolda ara ara durup bir çok bitki topladı ve zamanımızın neredeyse yarısını yolu bulmak için ormanı dinleyerek geçirdi. bekleme anlarında sivrisineklerden ne kadar rahatsız olduğumu söylememe bile gerek yok. jorge ise pür dikkat sanki sivrisinekleri hissetmiyormuş gibi ormanı dinliyordu.
yaklaşık bir kaç saat yürüyüşten sonra ayahuascayı bulduk ve bitkinin yanına eğilip yerel dilde bir kaç şey fısıldadıktan sonra biraz keserek bitkinin reçinesini aldı ve alnıma sürdü. 10 dk kadar sessizce bekledikten sonra bitkiyi aldık ve kanoya doğru dönmeye başladık. dönüş yolunda da amazon meyvelerini toplamaya devam etti. kanoya vardığımızda yaklaşık 50 dk kadar sessizce beklemenin ardından dayanamadım ve neden beklediğimizi sordum onun cevabı ise " ruhumuz hala ormanda, ruhumunuz dönmesini bekliyoruz" oldu.
o gün sadece topladığı bitkilerin çaylarını içmeme ve amazon meyvelerini yememe izin verdi.
köye döndükten sonra kendisi ayahuasca çayını hazırlamak için klübesine gitti ve beni de temizlenmem için amazonada yıkanmaya gönderdi.
akşam saat 10 gibi seramoni başladı ve çayı içmeden önce gözlerimin açık ya da kapalı olması hiç bir şeyi değiştirmiyordu. tek bir ışık demeti dahi yoktu ve göz gözü görmeyecek kadar karanlıktı. sanırım ilk defa bu denli ışıksız bir ortamda bulundum.
çayı içmeden önce karşımın içine topladığı bitkilerden biraz karşıtırdı, bir kısmını da kağıda sardı ve yakarak dumanını ayahuasca çayının içine üfledi. saat 10.30 gibi çayı içtim ve ardından bir eliyle elimi tutup diğer elini kafamın üzerine koydu ve ilk defa adımı sordu. ardından yerel dilde fısıldamaya başladı, sonrasında hafif bir ıslık ile seramoniyi tam anlamıyla başlatmış oldu. tüm bu süreçte hareket etmememi ve kusmamın tamamen normal bir ruh temizleme metaforu olacağını ve kuşana kadar ara ara ayahuasca içmemi söyledi.
her 15 dk da bir elindeki kaptan çay içirdi. sadece amazonun derinliklerinden gelen hayvan sesleri dışında herhangi bir ses duyulmadı bu süreçte sürekli yine kendi yetiştirdiği tütünden veriyordu sürekli ve ortamdaki tek ışık tütünün yandığı sırada ortaya çıkan küçük ateşti. 3. içişten sonra kustum. ardından jorge yerel dilinde şarkı söylemeye başladı, söylediği sözler kelime olmaktan çıktı bir süre sonra ve ritimli bir şekilde her ayahuasaca diyip dans ederken ayağını yere vurduğunda ben bir düşünceden diğerine doğru yol alıyordum...
benim nasıl hissettiğim konusunu ve seramoniye saygı gereği kalan kısmını anlatmayacağım. bu tamamen kişiye özel düzenlenen bir seramoni ve yaşadıklarınız tamamen size bağlı olan şeyler. zaten tarif edebileceğimi de zannetmiyorum.
sabaha karşı güneş doğarken seramoni sona erdi ve tekrar temizlenmek için amazon nehrine girdim ve yunuslarla beraber yüzerek geçirdim tüm sabahı.
ardından ruhuma hakim olan dinginlik, huzur ve bilgelik hissi ise hala benimle beraber.
bugün ise 8 kişilik bir kano ile amazon nehrini geçerek kolombiya'ya doğru yola çıkıyorum.
uğurlar olsun.
Sözlük yazarı ''matematik koyu''nun yurt dışında neler yaptığıyla ilgili bilgi almak isterseniz bu içerikten faydalanabilirsiniz
