Pembe Otobüs ve Metrobüslere Binmek İstemeyenlerin Birbirinden Haklı Sebepleri

1- kadınlara yer verme kültürü yok, bu uygulama ile kadınlar rahat edecekler: niye otobüsler, metrobüsler bu kadar kalabalık diye sormuyorsun da iki cinsi ayırmayı düşünüyorsun? o metrobüsler özelikle o kadar kalabalık tutuluyor. insanların binme oranının azaldığı saatlere aynı oranda metrobüs sayısı da azaltılıyor. kalabalık sabit tutuluyor. insanların o şekilde tıklım tıkış gidişine itiraz eden tek bir entryn yok ama kadınların ayrılması gerektiğini savunuyorsun. neden?

2- cinsel sebepler: kadınlara taciz oluyor diye kadın erkek ayrılmalıymış. istanbul'da iki kez taciz gördüm. ikisi de kadındı yapanların (biri suriyeliydi). yıllardır metrobüs o kadar kalabalık olmasına rağmen hiçbir erkekten rahatsız edici bir davranış görmedim. ter kokanlar denmiş, kusura bakılmasın da yaz günü pardesü ile gezen teyzeler ter kokmuyor mu?

3- anadolu halkı böyle istiyor denmiş: hangi anadolu halkı? benim bildiğim anadolu halkı 16 yaşındaki oğlunun, eşinin, erkek kardeşinin yanından ayrı yolculuk yapmayı istemiyor. anadolu halkı birlikte horon tepen, halay çeken insanlardır. hiç de sanıldığı gibi ayrı gayrı yok anadoluda.

4- bırakın isteyen istediği otobüse binsin denmiş: bu durum bir özgürlük gibi sunuluyor. zaten çok kalabalık olan metrobüslerden dolayı pembelere binmek zorunda kalınınca, sanki insanlar isteyerek bunları tercih etmiş gibi algı oluşacak.

kendisi oldukça dindar olan psikolog bir arkadaşıma sormuştum, kadın ve erkeklerin ayrılması onların ruh sağlıkları açısından doğru mu diye. 'hayır' demişti, 'aksine ayrıştıkça sorunlar artıyor, birbirini tanımayan cinsler daha çekingen ya da saldırgan oluyorlar.'

comarin biri cikip "pembe metrobuse binmeyen kadinlar yolludur" demezse ben de bu ulkeyi tanimiyorum.

türkiye'de yaşayan bir birey olarak bunun bir çözüm olmadığını daha çok ayrıştırıcı bir uygulamaya dönüşeceğini biliyorum. ülkemizde bu kadar tecavüz indirimi varken, devlet politikalarıyla pozitif ayrımcılığa yönelik somut çözümler üretmezken yapılabilecek çözüm niteliği taşımayan uygulamaları istemiyorum. yarın herhangi bir taciz de tecavüz de yine failin suçlanacağı yerde, kadına yönelik suçlayıcı söylemleri duymak istemiyorum. 

bazı şehirlerimizde uygulamaya geçmeye başlayan pembe otobüs bizim hayatlarımızı kolaylaştırmayacak aksine daha çok zorlaştıracaktır. eril zihniyeti değiştirmek, pozitif ayrımcılığı güçlendirmek varken bu tip uygulamalar çok ikiyüzlü ve kötü niyetli geliyor. bu uygulama çoğalmadan bir tepki konulmalı ortaya ve bu çirkin proje kaldırılmalı. eğer kalkmayacaksa dahi tercih edilmemeli.

insanların rahat, huzurlu veya oturarak seyahat etmesinin yolu pembe otobüs/metrobüs saçmalığı değil. seferleri arttırırsınız olur biter.

kadınların binmemesi çözüm değil, çünkü elbet buna binecek insanlar var. asıl protesto şudur:
(bkz: pembe otobüslere erkeklerle biniyoruz)

bitti.

her şeyden önce ben bir erkek olarak cinsiyetçiliği de geçiyorum aynı vergiyi veriyorsam aynı imtiyazı isterim.

yetkililerin gorevi, icinde insanca yolculuk yapabilecegimiz araclar yapmaktir. neredeyse nefes bile alinamayan ortamlara mahkum edilmisiz. o ortamda kadin olsa ne olur erkek olsa ne olur. hayvanlar bile oyle tasinmamalidir. 

ayrica neden benim karim kizim hayatini tacizciden tecavuzcuden korkarak kisitlamak zorunda kaliyor. ahlaksizlik erkegin, yaptirim kadinin. sizin ben anlayisiniza sicayim.

18 yaşının altında olan kız çocuklarına tecavüz eden tecavüzcüleri "kızın aklı eriyormuş, karşı koyabilirmiş" diyerek ceza indiriminden yararlandırmakta beis görmeyen yargıçlarımız, pembe olmayan metrobüste gerçekleşen bir taciz vakasıyla karşılaştıklarında "pembesine binebilirmiş" diye düşünüp karar verebilirler gibime geliyor.