Rock Müziğin Efsanevi İsmi, Soundgarden'ın Sesi Chris Cornell Hayatını Kaybetti

Black Hole Sun ve Like a Stone gibi parçalarıyla içimizi titreten, Soundgarden ve Audioslave başta olmak üzere pek çok sağlam grubun beyni olan grunge efsanesi Chris Cornell'in geçtiğimiz saatlerde hayatını kaybettiği açıklandı.
Rock Müziğin Efsanevi İsmi, Soundgarden'ın Sesi Chris Cornell Hayatını Kaybetti


yalan olduğuna inanmak istediğim haber. şu anda elim ayağım titriyor. ne olur yalan olsun. daha dün konserinden o kadar kare paylaşmıştım. yani nasıl desem bu adam ilahtan da öteydi benim için.

cümlelerimi toparlayamıyorum.

hala yanlış haberdir diye umuyorum, instagram hesabından daha dün paylaşım yapmış, ölüm sebebi ne acaba? uzun süredir ses telleriyle ilgili sorunlar yaşamaktaydı, rock'n coke için geldiğinde canlı izleyebilmiştim, haber doğruysa gerçekten çok üzücü, grunge kendi kendini bitirdi elimizde bir tek eddie vedder kaldı maalesef.

Chris Cornell'in Son Instagram Postu

gelmiş geçmiş en karizmatik rock yıldızı ünvanıyla bu dünyadan göçmüş adam. gençliğimin ikonu.

bilinen bir sağlık sorununun olmaması, daha düne kadar sosyal medyada çok aktif olması, tığ gibi adam olması vs. nedeniyle ölümü çok şaşırtmış ve üzmüştür. ölüm nedenini gerçekten çok merak ediyorum. bir yakınımı kaybetmiş kadar üzüldüm doğrusu.

ölümüyle şok eden rocker. 

daha dün açtım billie jean dinledim durduk yerde, "yoksa" dedim sol frame'de görünce.
insan inanamıyor, mekanı cennet olsun.

Chris Cornell - Billie Jean


çok üzgünüm.

epey eleştirdiğim yanları vardı. timbaland'la şarkı yapması, bizim rage'ci çocukları bırakıp tek başına kola festivaline gelmesi falan. ama 90'ların en büyük vokallerindendi. gerek temple of the dog, gerek soundgarden olsun gerek audioslave olsun çok etkiledi bizi. rock müziğinin önemli figürlerindendi. çok üzdü.

dağ gibi chris cornell 52 yaşında ölürken, insanlık tarihi boyunca imal edilmiş tüm uyuşturucu miktarının yarısını tek başına tüketmiş, 70 yaşındaki ozzy osbourne'un hala ceylan gibi sekmesini açıklayabilecek herhangi bir tıp literatürü veya kutsal kitap yoktur. huzur içinde yat chris başkan, hissettirdiklerin yeter.

Soundgarden - Black Hole Sun


tek kaldı eddie vedder lan... oğlum tüylerim diken diken oldu ya. bu adam hakkında anlatacak o kadar çok şeyim var ki. bütün ortaokulum soundgarden, temple of the dog, pearl jam, alice in chains, nirvana ile geçti. singles dizisinde hoperlörleri denemek için son ses açan elemanın yanına gelip kafa sallamasıyla sempatikliğini pekiştirmiş, sahnede adeta modern rockın cisıs'ı gibi adamdı. ulan tüylerim diken diken oldu be.

ilk rock n coke'ta izledim bu abiyi. soundgarden, audioslave, temple of the dog hepsinden çalmıştı bizleri mest etmişti. pankart bile hazırlamıştık lan öyle seviyorduk, 10 kişilik bi arkadaş grubumuz vardı bi oduncu gömleğimiz bir de ayı gibi botlarımız eksikti o yaz sıcağında.

sonra bir de soundgarden olarak istanbul'a geldiler, küçük çiftlikpark'a. basscının kokain krizi geldi sanırım bi ara, ama öyle muhteşem çaldılar ki, teyp (evet teyp ulan)'ten dinler gibiydik. bu abilerle büyüdük, kendisinden daha çok eddie'i severim ama tabi ki hayallerimdi bir şekilde bir yerde elini sıkabilmek, sarılabilmek, ve 1 kelime dahi olsa konuşabilmek..

mekanın cennet olsun, güzel adam.

haberi görür görmez kulaklarımda "like a stone" çalmaya başladı. şimdi nasıl öldüğüne inanırım, sonsuz sessizlikte çalan müziği duyarken?

ışıklar içinde uyu!

Audioslave - Like a Stone


oha lan sözlük. ekşi sözlük sol frame de gördüğüm bir şey hiç bu kadar koymamıştı lan. arabayı çektim kenara sadece ekrana bakıyorum şu anda.

ben bu abiyi ilk rock'n coke'da görmüştüm. sonra azar azar dinledim. ta ki londra'ya gidene kadar... benim için okula giderken, okuldan çıkıp işe giderken , dünya tarihinin en iyi rock müzik albümlerinden birisidir audioslave, hep o çalıyordu.

sonra bir gün, dünya turunu sitesinden takip ederken, bir baktım london paladium'a akustik söylemeye geliyor. koştura koştura gidip en önlerden bilet almıştım. sonra belki de hayatımda müziği bu kadar ruhuma işleyen başka bir gün olmadı.

2012'de türkiye'ye döndüğümden beri hep takip ediyorum: acaba ne zaman gelecek istanbul'a diye...

ve bugün ölüm haberini alıyorum. hakikaten gençliğimin kale direklerinden birisi yakılmış gibi hissediyorum.