Rusların Bioshock'u Atomic Heart Nasıl Bir Oyun?
atomic heart, efsane olacakken kestane de olmamış, bir garip arada kalmış oyundur
çıkmadan önce uzun süreler oyunu takip ettim, bunda tabiki (bkz: bioshock) ve (bkz: prey) tarzına sahip olması etkiliydi. yapımcı çok bilinmeyen daha ufak çaplı bir firma olduğu için açıkçası combat'ı beceremeyeceklerini düşünüyordum. bu tip oyunlar genelde lore'a ve hikayeye önem verdiği için bu kısmın eksik kalmasından korkuyordum.
fakat oyun düşündüğümün tam tersi çıktı, diyebilirim. pozitif taraflarını negatiflerle birlikte değerlendireceğim:
oynanış çeşitliliği ve vuruş hissi çok iyi olmuş (bu tip oyunlarda genelde becerilemez)
düşman çeşitliliği oldukça fazla, silahlar ve özel güçlerin çeşitliliği ve birlikte kullanımı oldukça zevkli. oyun süresince sıkmıyor ve yeni açtığınız yeteneklerle daha da keyifleniyor. silahların farklı modları ve yeteneklerin birlikte sinerjisi oynanışı bir gömlek yukarıya taşımış. yakın dövüş de gayet okey.
oynanışta başarılamayan çok garip bir nokta var, o da “vuruluş” hissi. düşman robotlara vurduğunuzda çok iyi tepki alırken onlar size vurduğunda vurulduğunuzu anlamak için can barınıza bakmak zorunda kalıyorsunuz. ilk defa böyle bir problemi olan bir oyun görüyorum, zoru yapıp kolayı başaramamışlar resmen. ha bir de bu oyunda niye gizlilik var lan? gizlilik mekanikleri kesinlikle çalışmıyor. benim gibi oyunlarda gizliliği seven oyuncuları üzecektir.
bu oyunun en büyük tasarım hatalarından biri “açık dünya” olması
açık dünya görünüş olarak güzel ama içerik olarak bomboş, yalnızca ağzına kadar düşmanla dolu. ve bu açık dünya gezmek ve silah geliştirmesi toplamak için ufak tefek yan görevler hariç bir halta yaramıyor. fakat oyun genellikle kapalı alanlarda geçtiği için ve nadiren yüzeye çıktığınız için (bir görevden öbür göreve giderken) oynarken belki de kafanıza çok takılmayacaktır, benim takıldı. buraya yapılan efor yerine oyun çok daha cilalanabilirmiş ve genel kalite artışı yaşanabilirmiş.
oyunun en güzel taraflarından biri karşınıza sık sık bulmacalar çıkarması. hem bu bulmacalar oldukça çeşitli hem de zaman zaman tempoyu değiştirip sizi oyunda tutuyor, aksiyondan baymıyorsunuz.
lore gerçekten özenilmiş ve derin, fakat sunum konusunda fena çuvallamışlar. ara sahnelerin bazıları çok kaliteliyken bazıları acayip sırıtıyor. ses kayıtları ve günlüklerde fazlaca detay var fakat ana hikaye sunumu bu kadar kötüyken maalesef buralarda anlatılan detaylar önemini yitiriyor. ana karakterin gevezeliği de hikayeyi önemsemenizi zorlaştıran bir etmen. öyle durumlarda kalıyorsunuz ki aynı anda bir yandan özel güç eldiveniniz (evet o da konuşuyor), bir yandan ana karakteriniz, bir yandan da ses kaydı konuşuyor… bu gibi etmenlerden dolayı hikayeyi takip etmek oldukça zor. aynı anda çok fazla şey atılıyor üstünüze, hikayeyi tam aha anlamaya başlıyorum derken yeni olaylar oluyor ve akış değişiyor. çok uzun olmayan oynanış süresinde çok fazla şey anlatılmaya çalışmış, üstüne de karakterlerin (özellikle ana karakter) gevezeliği eklenince hikaye derin fakat yorucu ve özensiz olmuş. bu yönden maalesef sınıfta kaldığını söyleyebiliriz.
atmosfer harika yaratılmış, mekan tasarımları şahane. dönemin estetiğini yansıtmak konusunda başarıya ulaşmışlar. oyunun bu kendine has görsel dili bence en başarılı olduğu nokta. grafikler ve kaplama kalitesi üst düzey. kalabalık noktalar hariç çok da fazla performans sıkınısı yaşamadım. bu konuda da oldukça şaşırttı diyebilirim, böyle ufak çaplı geliştiricilerin bunları başarabilmesi sevindirdi.
maalesef oyun sürüsüne bereket bug dolu. saçma sapan yerlerde sıkışıyorsunuz, düşmanların hareketleri sapıtıyor. ve bu durum zaman zaman can sıkıyor. bir de bazı düşmanlar, özellikle bosslar fazla mermi süngeri gibi geldi bana. zorda oynamamla bir alakası olabilir mi bilemiyorum, aydınlatırsanız sevinirim. boss çeşitliliği ise gayet yeterli. bazılarıyla birden fazla kez savaşsanız da yine de tatmin ediyor.
kısacası elimizde potansiyeline tam ulaşamamış bir oyun var
açık dünya yapısından vazgeçse, sunum ve detaylara önem verse çok daha üst düzey bir deneyim yaşatabilirmiş. fakat yine de keyifli bir oyun, fps açlığınızı giderecektir 7.5/10
ekleme: oyunun en iyi taraflarından bir olan müziklerinden bahsetmeyi unutmuşum, müzikler de acayip sağlam, her türden atmosfere uyan harika parçalar var.
150 Saat Oynayarak Yan Görevler Dahil Bitiren Birinden: Kingdom Come Deliverance Nasıl Oyun?
