Sahneye Mutlaka Maske ve KFC Kovasıyla Çıkan Aşırı Üretken Gitarist: Buckethead

2000-2004 arasında Guns'n Roses'ta çalması sayesinde geniş kitlelerce tanınan 1969 doğumlu ABD'li gitarist senede onlarca enstrümantal albüm çıkaran bir deli-dahi. Tanıyalım kendisini.
Sahneye Mutlaka Maske ve KFC Kovasıyla Çıkan Aşırı Üretken Gitarist: Buckethead

buckethead çok enteresan bir adam

kafasında kfc kovası, yüzünde beyaz maske çıkıyor sahneye, oyuncak topluyor milletten. gitarı onlara da çaldırtıyor falan. senede 50-100 arası albüm yapıyor, hiçbiri ortalıkta yok. küçücük mekanlarda küçücük sahnelerde çalıyor. arada çalmayı bırakıp nunçaku sallıyor, brek dans yapıyor falan. kimse ne yüzünü biliyor ne de nasıl bir insan olduğunu. ama bir yandan da herif dünyanın en iyi gitaristlerinden biri pek çok kişi için 1. hatta. içine kapanık, asosyal, şöhretten korkan bir izlenim veriyor ama adamı dünya çapında rockstar yapacak da yeteneği var. bilemiyorum ya.

ben bu kadar iyi çalsam (cem yılmaz diyor ya akordiyonu yemiş bitirmiş, bütün olarak çıkarmış devam ediyor diye. bu abi için de aynısı geçerli. adam gitarı bitirmiş lan ve sadece elektro gitar da değil.) millet yeteneğimi görsün diye şu an ne yapıyorsa aksini yapardım. ama adam böyle mutlu herhalde. bu kadar iyi bir gitarist, virtüöz spotify'da 300 bin dinleniyor amına koyim. yeteneğini harcamak da değil bu. sadece şöhreti reddetmek bence. herif şaka maka guns n' roses'da çalmasa adını bile bilmeyecektik herhalde.

buckethead, gelmiş geçmiş en underrated gitaristlerden biridir

bunun sebebi de utangaç kişiliğidir bence. ha müziğini bu kadar güzel yapan şey de bu asosyal, içine kapanık halleridir büyük ihtimalle. hemen her şarkısında o odasında tek başına oturup hayal kuran, bir yandan da elinde gitarıyla takılan çocuksu adamı görür gibi olursunuz.

modern çağların paganini'si

Niccolò Paganini: İtalyan besteci, keman virtüözü, gitarist ve kompozitör. Müzik tarihinin en ünlü keman virtüözlerinden biridir.

gitarıyla gönül telimize dokunan en asil duyguların insanı. gitarın üzerine öksürse duygusal nota basar. yaratıcılığına ve üretkenliğine hayranım. nasıl ki chopin demek nocturne demek ise buckethead demek de pike demektir. eminim şu an bilmem kaçıncı "pike"ını dünyaya armağan etmek için uğraşıyordur. benim için sanat kelimesinin vücut bulmuş halidir. şayet sanat duyguların dışavurumu ise kendisi bir sanat projektörüdür. bence kafasına kova geçirip yüzüne maske takmasının asıl sebebi eserlerindeki duygu yüklemesini dengeleyip "keman çalan palyaço" imajı yaratmak. yine de beste yaparken kalbini çok yormamasını istiyorum bu güzel insandan. kalp rahatsızlığın varmış bizi kendinden mahrum etme sepet kafa.

(bkz: buckethead'in yaşayan en büyük gitarist olması)

Kendini tekrar mı ediyor?

buckethead... joe satriani'den 2 kat daha fazla albüm çıkartmış olmasına rağmen henüz "kendini tekrar eden gitaristler" kervanına katılmamıştır. en sıkı fanları bile yeni albümlerini takip etmekte zorlanır. siz yeni bir albümünü dinlerken, kendisi o sırada yenisi yazıyordur. o derece üretkendir. ha bütün albümleri iyi midir? değildir... ama herkes kendisine ait bir buckethead albümü bulabilir...

4 cüzlük buckethead hayat ansiklopedisi yayınlanmıştır

transa sokanı mı dersin, oturduğun yerden seni o duvardan bu duvara çarpıp duranı mı dersin, durduk yere adamın *mına koyan mı dersin? hepsi burada:

emotional buckethead compilation part 1

emotional buckethead compilation part 2

emotional buckethead compilation part 3

emotional buckethead compilation part 4

Yüzünü açık etmişliği vardır.

Eleştiriyle karışık bir final yorumuyla kapatalım

gördüğüm resimlerinde kafasında bi kfc kutusu ve suratında bir maske var, sürüyle albüm çıkartıyor ve bu yaptığı işlerin copy-paste olduğu izlenimini uyandırıyor. bu kadar çok albüm çıkaran bir de bir rus abi vardı, grubunun ismi senmuth'tu galiba. hatta o yılda 50-60 falan albüm çıkarabiliyordu yanlış hatırlamıyorsam. bu kadar albüm çıkarmanın müzikal olarak bir şey ifade etmediğini düşünüyorum, daha bi ince elenmeli sık dokunmalı bence...

ama herşeyin ötesinde soothsayer gibi, untitled serisi gibi öyle acayip öyle muhteşem besteleri var ve öyle muhteşem çalıyor ki insan bu adamın çaldığı her şeyi hemen dinlemek istiyor. gitar seven, gitarist seven her müzikseverin kıyısından köşesinden bir çalışmasını dinlemesi şart, benim gibi yılda 20 albüm mü olur lan manyak deyip uzak durmayın! en azından 3-4 cd lik best of setleri var onlar mutlaka bir dişlenmeli bence. bu satırları okuyorsa kendisine de bir çift lafım var:arkadaşın sen o kfc kutusun içinden ne görüyorsun, nasıl bir kafa bu? manyak mısın nesin? yanlız imaj işini bi daha düşün derim. bi de yılda sadece bir albüm çıkarsan her albümün best of olur, piyasada adam bırakmazsın, dünya barışı bile çok uzak bir ihtimal olarak gözükmez, dediklerimi bi düşün derim.

ekleme: pike'tan pike'a gezer oldum. senden başka gitaristi dinleyemez, keyif alamaz oldum. her albümünü her şarkını dinlemek için uyumaz oldum, kafamda kfc kutusu gezer oldum. arkadaş sen ne muhteşem bir sanatçısın. olamaz böyle bir şey.