The National'ın Yeni Albümü, First Two Pages of Frankenstein'ın Kısa İncelemesi
first two pages of frankenstein... the national grubunun dört yıllık aranın ardından yayınladığı dokuzuncu albümü. albümün ismi şuradan geliyor, grubun solisti ve söz yazarı matt berninger neredeyse bir sene boyunca tek kelime şarkı sözü yazamamasının ardından frankenstein'ın ilk sayfalarını okuyarak bu tıkanıklığı aşmış. 2019'da yayınlanan i am easy to fınd'in ardından grup kısa bir ara sürecine girmiş oldu. o esnada matt berninger kendi albümünü yayınladı, grubun ana bestecisi aaron dessner ise taylor swift için iki albüm üretti pandemide. matt'e sahneden ve yaratım sürecinden uzaklaşmak iyi gelmemiş olacak ki eski şarkılarında uzunca bahsettiği depresyona gerçekten girmiş, hatta antidepresan kullanmaya kadar gitmiş bu iş. tek kelime bile yazmadan bir bir sene geçirdiğini söylüyor ki, 2017'den beri üç albüm yayınlamış birinden bahsediyoruz. bu sancılı yaratım sürecinin sonunda ortaya 11 şarkı çıkmış. weird goodbyes ise ayrı olarak single yayınlanmış çünkü bir daha belki şarkı yapmayız demişler, işler oralara kadar gitmiş yani. buraya kadar objektif bilgiler verdikten sonra, şarkı şarkı biraz daha sübjektif bir inceleme yapmak istiyorum.
once upon a poolside
matt'in sahnede ve söz yazımında karşılaştığı donukluk süreci ve ondan çıkmaya çalışması hakkında. eşi carin besser da söz yazarları arasında.
eucalyptus
ayrılmakta olan bir çiftin eşyalarını paylaşmasını anlatıyor. bazıları bunu grup ayrılsa nasıl olurdu diye de yorumlamış. matt'in şarkının sonlarına doğru takıldığı whiny ses tonuyla it wouldn't be fair diye bağırması harika.
new order t-shirt
bu albümün kalanı gibi geçmiş anılar hakkında gibi duruyor. matt yine sözleriyle tablolar çiziyor. aaron dessner "i keep what i can of you" sözünü şimdiye kadar sevdiği herkesle özdeşleştirmiş ki güzel bir yorum olmuş. aslında çok spesifik şeylerden de bahsetse matt'ın sözleriyle çizdiği duygu dünyası çok şey hissettiriyor. adeta bir film gibi baştan sona, uzaklaşan ama yakınlaşmaya çalışan bir çiftin tablosunu izliyoruz.
this isn't helping
artık matt depresyonu iyice kabullenmeye başlıyor, onun için gösterilen çabaları da reddediyor.
sırada ilk single olan tropic morning news var
bu şarkı beat olarak sleep well beast albümünden gibi, söz olarak ise you had your soul with you'u anımsatıyor. aynı frekanstayken, aynı depresyonu paylaşırken daha iyi hisseden biri, diğer tarafın iyileşmesiyle paylaştıkları şeyin kaybolduğunu hissediyor adeta. matt yine her zamanki gibi iletişim kurmayı beceremediğini anlatıyor farklı farklı şekillerde.
alien
daha çok olduğu yere ait hissetmemek hakkında gibi. şarkının eski ismi space invader idi, bulunduğu yere söyledikleriyle ya da var olmasıyla bir katkı veremeyen birini anlatıyor gibi şarkı.
the alcott
matt'ın karısına yazdığı bir piano ballad. mod olarak da carin at the liquor store'u andırdı bana. söz yazımı her zamanki gibi çok güzel, öyle bir tasvir etmiş ki bir film sahnesi gibi canlandırabiliyorsunuz kafanızda. the alcott'un en arkasında not defteriyle oturan bir kadın görüyorsunuz dinlerken. çok güzel.
grease in your hair
burada artık anlatıcı biraz depresyonun farkında gibi duruyor. bir şeyler değişsin diye umut ettiği için paramparça olmamayı başarıyor. yaşananların tesadüf olmadığını, bir cosmic arrangement olduğunu düşünmeye başlıyor.
ice machines
olduğu yerden soyutlanan birinin düşünme sürecini anlatıyor, daha önce sıkça işledikleri bir tema. yavaş yavaş düşüncelerini toparlıyor, onca anksiyetesinin içinde insanlara ne diyeceğini bilemese de.
your mind is not your friend
çok üzerine yazılacak bir şey içermiyor ama matt depresyonun dibindeyken karısının ona söylediği bir cümleymiş. albümdeki en zayıf halka fikrimce.
send for me
belki yapılmış en pozitif the national şarkısı olabilir. çok tatlı bir piyano tonuna, yazılmış çok naif sözler eşlik ediyor. "if you're ever heartsick in an elevator full of bachelorettes..."
sonuç olarak
trouble will fınd me sound'uyla, sleep well beast drum machine'leri, i am easy to find söz yazarlığını birleştirmişler ve ortaya böyle bir eser çıkmış. yine kimseyi memnun edememişler gerçi. olsun güzel.
8.5/10.
İnsanı Astral Seyahate Çıkaran Beach House Albümü Bloom'un Detaylı İncelemesi
