Kadın ve Erkeğin Bir İlişkideki Sevme Tarzlarına Dair Farklar
"kadınların gerçekten sevmemesi" klişesi yanlış bir tanım, doğrusu (rollo tomassi'e göre):
"kadınlar erkekleri, erkeklerin kadınları sevdiği biçimde sevmez." hipergami denklemini anlamayan çoğu erkek bu yüzden durumu kavrayamaz.
erkek sevgisinin karşılıksız olması gerektiği romantizmine sahiptir. çünkü odipal süreci bunu öngörür. özetle annesinden karşılıksız sevgi alır ve kadından da bunu bekler. kadın ise bu süreci farklı yaşar, ilişkisi annesiyle başlsa da karşı cins babadır, bu yüzden ilişkileri zihni daha iyi yapılandıktan sonra işler. erkeğe göre daha oportünist yaklaşır, ilişki içindeyse bunu maskeleyerek aşkı sis perdesi arkasından görür, siz fark edemeden sizi girift formatta değerlendirir ve etkilenir.
kadın hipergami denklemine göre 2 durumu değerlendirir. o erkeğe kısa süreli süreçte arzu duymayı ister ya da uzun süreli süreçle sağlayıcı arar. hatta her 2sini aynı erkekte bekler fakat bu genellikle gerçekleşmez, çünkü kısa süreli arzu duyacağı erkek popülasyonu %20 kadardır. yalnız sağlayıcılık sadece para değildir, o beklenti 1950 öncesinde kaldı. burada kastedilen, güven, güvenlik, sadakat, bağlılık güvencesidir ki dr david buss da kadının en önemli 3 beklentisinden birinin bu olduğunu belirtir. (sadakat-fiziksel çekicilik-statü)
erkek bunu anlayamaz, çünkü kadından beklediği bir sağlayıcılık görevi yoktur mesela. ondan para veya güvenlik beklemez, onu işini kaybetti diye terk etmez. şöyle düşünceler olabilir: "annem ya da ben eşim/sevgilimi zor durumda terk etmedim."
bunun 2 sebebi olabilir
1) o adama arzu yüksektir, yani hala kısa süreli dönem devam ediyordur, yalnız o adam devamlı arzu kredisinden yer durur. boşanmaların da genelde birkaç sene sonrasında olduğu biliniyor. (ref)
2) uzun süreli ilişkilerde arzu yok olmuş ve minnete dönmüştür. o kadınının size destek olması bunun devam edeceğini göstermez ve daha kötüsü ölen arzu tekrardan pazarlıkla uyandırılamaz. o kadın için bir çeşit anlaşmayı bozmuş olursunuz. erkek de kadın için benzerlerini düşünebilir ama onun hassas noktası "güzellik ve sadakat" üstünedir. romantizm güzel şey fakat istatistikler yalan söylemez.
yine erkek çok güzel bir kadınla çıktıktan sonra gidip güzel olmayan bir kadınla rahatça seks yapabilir. o güzeldi ama bu da iyidir diye bakar. hatta ilişki yaşayabilir. oysaki kadında bu yoktur, kadın çıtayı yükselttiği zaman bir alt seviyeye inmez. çünkü hipergami hep bir üsttekini hedefler. o kişinin ya alfa ya da beta tarafı çok güçlü olmalıdır. yani ya arzuyu ya da sağlayıcılığı eksiksiz verebilmelidir. evrim bunu gerektirir. aradaki beklenti farkları tarafların birbirini özellikle ilişki sonrası farklı değerlendirmesine sebep olur. eğer kadın daha seçici olmasaydı insanlık ilerleyemezdi.
şöyle bir tespit var mesela: "kadınlar önce çok sever, sonra bir anda soğur"
bu görüş nispeten doğrudur. kadınlar sizden çabuk soğuyor çünkü başta sizi %20'lik görürken/zannederken, kısa süreli arzu duyarken, sizin kendinize değer katmamanız, performans yükünü kabul etmemeniz ve kadını romantizmine kapılarak, bütün gizinizi açmanız, onu fark etmeseniz de anneniz gibi görmeniz sonucunda soğuyorlar. yani etkiniz altında tutamıyorsunuz, hipergamik denklemin arzu kısmı giderek azalıyor. ideal denklemde hem arzuyu korumanız hem de sağlaycılığı üstlenmeniz gerekirken, çoğu erkek bu dengeyi sağlayamıyor ya arzu kısmına çok gidip kadını maddeleştiriyor ya da aşırı sağlayıcı olarak kadının arzudan minnet fazına geçmesine neden oluyor.
kadın sizden çabuk soğuyor ve başkasına geçiyor çünkü zamanı size göre dar, güzelliği soluyor, biyolojik saati sizden hızlı ilerliyor. bu yüzden bir erkeğin süreci anlaması, hipergamiyi tam kafasında oturtması ya hatalı gerçekleşiyor ya da nefret sürecine neden oluyor. korkmayın mantıklı düşünmeniz aşkı öldürmez ve ancak kadınların davranış patternlerini doğru anlarsanız düzgün bir ilişki yaşayabilirsiniz.