Kuşların Sesini Harika Bir Şekilde Taklit Edebilen Sanatçı: Charles Kellogg
charles kellogg, 1868-1949 yılları arasında yaşayan, kuşların sesini taklit eden bir vaudeville (vodvil) performans sanatçısı; sonrasında kaliforniya'nın kızılçam ormanlarını koruyan ve onları korumak amacıyla insanların bu güzel ormanlara olan ilgisini uyandırmaya gayret eden bir eylemcidir.
kellogg`a göre sesi 12.5 oktavmış; neredeyse piyanonun sesinin 2 katı. charles, kuşların sesini harika taklit ediyormuş ama onu o sıralar çok popüler olan bu durumun diğer temsilcilerinden ayıran şey ise charles'ın bu sesi ıslık çalar gibi değil, direkt şarkı halinde söylemesiydi. john tyndall tarafından 1967 yılında yayınlanmış ve küçük bir yangının gerekli frekansta olan bir sesle söndürülebileceğini söyleyen bir bilimsel tezi okuyan charles, bu tekniği kendi sesiyle kullanabilmek için geliştirdiğini iddia etmişti.
charles aynı zamanda yetenekli bir zanatkaar ve mucitti. 1924 yılında mekanik bir meyve ve kabuklu yemisin içini çıkartan bir aleti tasarladı ve patentini aldı. aynı zamanda taşınabilir bir şömine de tasarladı. kaliforniya'daki evini her ziyaret ettiğinde ormanların küçülmeye devam ettiğini görüyordu ve aralarında john muir ve john burroughs de bulunduğu arkadaşlarıyla beraber, bu kayıbı de vurgulama yollarını düşündüler. yıllar boyunca ormana gelemeyenlere, ormanı nasıl götüreceğini düşünüp durdu.
birinci dünya savaşı'ndan sonra büyük bir kamyonu bulduktan sonra onu, 7 metre uzunluğunda olan bir kızılçamı da ekleyerek modifiye etmiş. ahşabı kullanarak bir yatak, bir lavabo ve dolapları olan bir mutfağı da oymuş. ahşap 3 ton ağırlığındaymış ve kaldırılamıyormuş. onun için ahşabın altında bir tünel açmış, sonra kamyonu üzerine sürmüş ve en son ahşabı ona oturmuş. bu aracına seyahat tomruğu adını vermiş ve onu en fazla saatte 8 km hızla sürebiliyormuş. sonraki yıllarda daha hafif ve adını kuş kanadı koyduğu ve ıslık çaldığı zaman çalışmaya başladığını iddia ettıği bir bir araçla seyahat ediyormuş. birçok kez antilles ve fiji'ye ateş üstünde yürüyenlerin seremonilerini izlemeye gidiyormuş. ayrıca paris'e de gidip auguste rodin ile de görüşmüş.
daha sonra adını mantar koyduğu, oyulmuş bir ahşap kabine geçip adını ever ever land koyduğu bir yerde yaşamaya başladı. kabinde işsiz bölgelerde yaşarken gerekli olan tüm kolaylıklar mevcutmuş. hayatının son yıllarında kız kardeşleri kendisine bakmış. onlar seyahat tomruğunu dikiş odası olarak kullanmışlar ve 1994 yılında humboldt kızılçam derneğine bağışlamışlar.
kellogg ayrıca kendi biyografisini yazdığı bir kitap da çıkarmış (adı: charles kellogg, the nature singer, his book (1929)) kellogg'a göre bilim adamları, sesini kontrol etmişler ve saniye başına 40,000 devir vibrasyon yapabildiğine dair söylemişler. normal insan sesi saniyede sadece 500 devir yapabilir. eğer bu doğruysa charles, bizim kulağın duyamayacağı bazı sesleri çıkarabilirmiş. büyük büyük torununa göre de charles'i araştıran bilim adamlarınca, onun gırtlağında insanlarda olmayan ama kuşlarda olan bir yapı söz konusuydu. charles aynı zamanda bir yardımsever, doğacı ve vejetaryenmiş.