taraflardan biri diğerini rapor vermeye, her an ne yaptığı hakkında kendisini bilgilendirmeye zorluyorsa zorlanan taraf için bir süre sonra kabak tadı vermeye başlayacak ilişkidir. ortada sevgi hala varsa ve alışkanlık oluştuysa ve bu sebeple ilişki devam ediyorsa bir süre sonra rapor veren kişi artık basit yalanlar söylemeye başlayabilir.

diğer tarafın bu basit yalanları yakalamasıysa travma etkisi oluşturabilir. rapor isteyen taraf karşı tarafın kendisine yeteri kadar değer vermediğini, kendisini önemsemediğini ve hatta aldattığını bile düşünebilir. tüm bu etkiler iki taraf için de zamanla büyük yıpranmalar yaratır ve sonuç olarak da ayrılığı doğurabilir.

bir de kendi rapor veren insan vardır.

karşısındaki istemese dahi onun içi rahat olsun diye her an ne yaptığını söyleme ihtiyacı hisseder. eğer karşı taraf da bu kadar düşünceliyse bu davranışların kendisinde yarattığı etki olumlu olur.

fakat karşı taraf az biraz hödükse kendisini bir bok sanmaya doğru yol alabilir. hatta zamanla kendisini iki bok da sanabilir. karşısındakini cepte görür, ona göre davranır. cicim aylarındaki saygı ve sevgiyi kaybeder. çünkü karşısındaki zaten ona çok değer veriyordur, bırakamaz. bu kategoride olan insanlar da kendileri gibi düşünceli, naif, ince insanlarla karşılaşmadıkça üzülmeye mahkumdurlar (kendimden biliyorum).